Andvari - 01.01.1948, Qupperneq 75

ANDVABI
(Jm fiskirækt í Bandarikjunum
71
betur, hversu mikilvægt það er, að skýrslur séu gerðar um
fjölda hrogna og seiða oft frá upphafi. En á þýðingu þessara
skýrslna hefur verið lögð áherzla nokkrum sinnum hér að
framan í grein þessari.
Annað atriði, sem nauðsynlegt er að vita, þegar fóðurmagnið
er ákveðið, er hitastig vatnsins, því að eftir því fer blóðhiti
fiskanna og þá um leið hraði efnaskiptanna í líkama þeirra,
m. ö. o. vaxtarhraði þeirra og þá um leið næringarþörf.
Það er fjölda margt, sem skýrslurnar og athuganirnar á
hópunum gefa fiskiræktarmönnunum til kynna. Hið þýðing-
armesta, sem þær sýna, er vöxtur seiðanna um ákveðið tíma-
bil. En vöxturinn gefur glögga mynd af hæfni fóðursins og
þeim notum, sem seiðin hafa af því, t. d., hversu mörg pund af
fóðri fara til þess að framleiða pund af fiski. Ef þetta fer úr
eðlilegu jafnvægi, er sýnilegt, að eitthvað er bogið við hlutina
og að breytinga muni vera þörf. ,
Eftir því sem seiðin stækka, þurfa þau meira rúm. Hópur,
sem fyrir mánuði síðan var í einu hólfi, hefur nú verið settur
í tvö, og eftir annan mánuð til verður hann kominn út undir
bert loft í allstóra þró. Ef til vill hefur hópum verið skipt, eða
hópar hafa verið sameinaðir, en hvað sem því liður, þá eykst
fóðurmagnið, sem seiðin fá, jafnt og þétt, og mun halda áfram
að aukast, svo lengi, sem seiðin eru á stöðinni. Seiðin eru nú
fyrir löngu farin að vita, hvenær þau eiga matar von, og þegar
komið er fram á þróarbarminn með föturnar, flykkjast þau
að. Ef þau eru heilbrigð, grípa þau alla hluti, æta og óæta,
sem falla á vatnsskorpuna. Ef þau eru hins vegar eitthvað
veik, taka þau fóðrið verr. Þá er og þegar í stað minnkað við
þau, því að það fóður, sem liggur á botninum, er engum til
gagns, en spillir aðeins vatninu.
Ef um alvarleg veikindi er að ræða, eru margs konar ráð
reynd til úrbóta, mismunandi eftir því, hver kvillinn er. Margt
þeirra læknislyfja, sem notuð eru, gefa ágætan árangur. En
því miður eru þeir sjúkdómar til, sem eru ólæknandi. Sér-
staklega er það ein tegund af blóðeitrun, sem fiskiræktarmenn
hafa staðið ráðþrota gegn. Nýlegar tilraunir, sem fram hafa