Menntamál - 01.09.1964, Blaðsíða 45
menntamál
39
hreyfingar, en allt ern þetta einkenni á góðum lestri, þá
verður að velja lesefni við hæfi allt frá byrjun.
Of þungt leselni orsakar á hinn bóginn ójafnar augn-
hreyfingar með mörguní dvölum og fjölda afturábak hreyf-
inga. Þessar slæmu augnhreyfingar festast smámsaman og
verða að venjum, sem verður því erliðara að lagfæra, sem
lengri tími líður.
Hið óheppilega leseliii dregur einnig úr áhuga nemand-
ans, verkar lamandi á atorku hans og viljakraft og mótar
alla afstöðu hans til lestrarnámsins.
Enn má hér til nefna óreglnlega skólagöngu barna og tíð
kennaraskipti, sem hvort tveggja er al'ar óheppilegt og get-
tir vissulega valdið lestregðu.
Ég læt nú þessari upptalningu lokið. Hún er engan veg-
inn tæmandi og margt, sem aðeins er drepið á, hefði verið
ástæða til að gera betri skil. Ég vil enn ítreka það, sem áður
er sagt, að það er tiltölulega sjaldgæft að rekja megi les-
tregðu til einnar einangraðrar orsakar. Venjulega eru ástæð-
nrnar fleiri og fléttast saman á margvíslegan liátt.
Urrœði.
Þá er komið að síðustu spurningunni. Er eitthvað hægt
að gera til þess að ráða bót á lestregðunni? Og ef svo er,
hvernig eiga uppalendurnir að bregðast við þessum vanda?
Hvað geta foreldrarnir gert, og hvað ber skólunum að gera?
Rif jum nú aftur upp helztu orsakir lestregðunnar. Þær, sem
t'ckja má til barnsins sjálfs, voru aðallega greindarskortur,
skynjunargallar og meðfædd orðblinda. Og hinar, sem rót
Slna eiga í umhverfinu, voru fyrst og fremst uppeldisleysi,
ntímabær lestrarkennsla, rangar kennsluaðferðir, of þungt
Rsefni og skipulagsmistijk skólanna.
Af þessari upptalningu ætti að vera Ijóst, að oft er hægt
að fyrirbyggja lestregðu, ef gerðar eru í tíma raunhæfar var-
nðarráðstafanir. Og á hinn bóginn má með vel uppbyggðri
serkennslu lagfæra verulega eðlislæga lestregðu og í fjölda