Menntamál - 01.09.1964, Qupperneq 111

MENNTAMÁL
105
Snemma í liaust fór stjórn S.Í.B. þess á leit við ríkisstjórnina, að
hafnar yrðu samningaviðræður um greiðslur fyrir þessi störf. Ekki
var samninganefnd ríkisstjórnarinnar tilbúin til samninga fyrr en í
apríl s.i.
Samningar tókust ekki, og hefur málum nú vcrið vísað til Kjara-
dóms.
Nefnd, sem sambandsstjórn kaus 15. sept. 1963, ler með þessi mál
fyrir hönd S.Í.B. í samráði við formann sambandsins, Skúla l’or-
steinsson. Nefndina skipa: Svavar Helgason, Ingimundur Olafsson,
Þórður Kristjánsson, Stcinar Þorfinnsson og Þorsteinn Sigurðsson.
Erindrekstur og jyrirgreiðsla.
Oskir höfðu borizt um það Irá ýmsum samtökum kennara úti á
landi, að stjórn S.I.B. scndi fulltrúa á fundi þcirra til að skýra frá
gangi kjaramála samtakanna.
Formaður sambandsins, Skúii Þorsteinsson, sótti í þessu skyni fundi
kennara á Selfossi, Hellu, Sauðárkróki og Norðfirði. Hann sótti einnig
fund kennara í Stykkishólmi ásamt Gunnari Guðmundssyni.
Enn frcmur bárust sambandsstjórn nokkur erindi til fyrirgreiðslu
frá einstökum félagsmönnum, og hefur hún grcitt fyrir þeirra málum,
eftir því sem föng voru á.
Eitt þeirra mála, sent stjórnin hefur í þessu sambandi haft afskipti
af, er kvörtun varðandi starfsskyldu nokkurra kennslukvenna í Reykja-
vík, sem jafnframt skólastarfinu vcita heimili forstöðu. Hafa þær
óskað eftir og fengið leyfi til samkvæmt 25. gr. laga nr. 38/1954, um
skyldur og réttindi opinberra starfsmanna, að gegna starfi aðeins að
% lilutum. Hefur sú venja skapazt, að kennsluskyldu þeirra hefur
vcrið jafnað niður á alla kennslumánuðina.
í liaust var Itrugðið út af þessari venju. Voru þær ekki kvaddar tii
starfa fyrr cn 1. október og kennsluskyldu þeirra jafnað niður á 8
mánuði í stað 9. Þar sem þær töldu sér mikið óhagræði í þessu, leituðu
þær aðstoðar stjórnar S.B.R. um leiðréttingu. Stjórn S.B.R. skrifaði
menntamálaráðuneytinu bréf, skýrði því frá málavöxtum og óskaði
úrskurðar. í svari ráðu'neytisins segir meðal annars, að .. .„aðilum
hvers fræðsluhéraðs, sem ákveða starfstilhögun kennara"... sé „heimilt
að mæla fyrir um, hvernig starfskraftar Jteirra kennara, sem gegna
starfi að y3 hlutum, komi að seni beztum notum, innan Jteirra tak-
marka, að heildarstarfstími Jteirra fari ekki fram úr s/H hlutum heildar-
starfstíma Jteirrar starfsgreinar, sem um er að ræða.“
Stjórn S.B.R. vildi ekki una Jtessum úrskurði og sendi sambands-
stjórn málið til fyrirgreiðslu. Það varð úr, að stjórn B.S.R.B. tók að