Kirkjuritið - 01.10.1971, Qupperneq 72

frelsara og son Guðs og telja ytri
siðvenjur skipta minna máli.
Svo sem áður er getið hafa menn
veitt athygli einkennum hvítasunnu-
hreyfingarinnar meðal rómversk-ka-
tólskra. Þessi hreyfing fellur í nokkurn
veginn sama farveg og hvítasunnu-
hreyfingin meðal mótmœlenda. Hinir
rómversk-katólsku hvítasunnumenn
halda fast við kirkju sína og hafa
ekki sérkenningar eða sértúlkun á
trúaratriðum, eins og átt hefir sér
stað meðal mótmœlenda og hvíta-
sunnumenn þar stofnað sérsöfnuði.
Tungutalið er höfuðeinkenni með hin-
um rómversk-katólsku hvítasunnu-
mönnum og meiri kyrrð yfir þeim i
trúarákafa þeirra en hvítasunnumönn-
um meðal mótmœlenda. Rómversk-
katólskir hvítasunnumenn eru veru-
leiki, sem margan undrar. Hreyfingin
átti upptök sín í Duquesne University
árið 1967 og hefir breiðst mjög út.
Rómverska kirkjan hefir tekið þessu
vel. Biskupaþing þar vestra sagði í
einni ályktun sinni, ,,að þessi reynsla
hvitasunnunnar innan kirkjunnar leiddi
oft til betri skilnings á hlutverki krist-
ins manns í kirkjunni." Margir, sem
kynnzt hafa þessari hreyfingu tala um
þann kœrleika og frið, sem þeir hafi
reynt í trúarsamfélaginu. Samt hefir
þessi hreyfing hneykslað suma ka-
tólska menn, hina „frjálslyndu", með
hinni ákveðnu rétttrúuðu (orthodox)
guðfrœði og nefna þeir hreyfinguna
„andlega klíku". Hina „íhaldssömu"
með því hóplífi, sem þeir hafa með
sér sumir, þótt í öllum siðferðilegum
hreinleika sé.
Margir þeirra, er trú hafa tekið í
vakningu þessari, eru óþreytandi í
trúarboðun sinni. Stórar vakninga'
samkomur eru haldnar. Að einni slíkrl
lokinni í Chicago hélt hópur 1000
manna af stað í skrúðgöngu eft'r
götu þar og tók með sér fólk á leið'
inni hrópandi til lögregluþjóna „Vi^
elskum ykkur Chigagolögregla!" eðd
„Jesús elskar ykkur!" (Chicago police'
we love you! Jesus loves you!) síðon
var ílát látið ganga meðal fólksins
og það beðið um „sérkennileg sarf'
skot". Ilátið kom til baka barmafoH1
af marijuana, pillum og LSD. Þess'
samskot voru svo fengin dolfölInum
lögreglumönnum i hendur. Fleira a^
þessu tagi mœtti nefna auk þeirrD
áhrifa, sem vakningin hefir haft 0
nœturlíf ýmissa staða. Nceturklúbbar
hafa hœtt sarfsemi sinni sums staðar
og þeim verið breytt í samkomustað'/
þar sem fram fara m. a. samkonnar
með frjálsu sniði og „söngur í andaf'
um". Hljómlist hefur miklu hlutverki a^
gegna. Hljómplötur með trúarlegun1
söngvum eða trúarlegu ívafi seljast
geysilega. Blöð eru gefin út, og aPP
lagið er tugir og hundruð þúsunda-
Hinar hefðbundnu kirkjur geta e.
v. ekki leyft sér hœtti unglingann0
í öllum greinum né eru þœr heldu'
viðbúnar slíkum breytingum. Það þ°r
að taka tillit til margs og fleiri ®rU
einlœgir kristnir trúaðir menn heldul
en unglingarnir. Kirkjan þarf að rún10
allar kynslóðir án manngreinarálit5,
En hún getur ekki verið án áhu9a'
einlœgni og ákafa hinna ungu.
er það svo, að hún hefir ekki misst
þá, heldur hefir endurnýjað kraft sinn
víða. Á nœstu árum mun kirkjan eiga
betri söfnuði en áður var. Þetta er
samdóma álit.
70