Jörð - 01.08.1931, Qupperneq 26

24 SAMLÍF ÞJÓÐAR VIÐ NÁTTÚRU LANDS SÍNS [Jörð
atvinnunnar eða í tómstundum, hafi mikil og holl áhrif
á sál mannsins sem líkama; en lítil útivist láti hann af-
skiftan hinna sömu heilnæmu gæða?
Sveitamaður eða sjómaður lifir svo að segja öllu lifi
sínu úti í skauti náttúrunnar, hraustur og ráðugur líkt og
dýr merkurinnar, svo að segja allur athygli á hvað eina,
sem fyrir ber — en finnur e. t. v. lítið til náðargjafar-
innar, er hann lifir við; enda má vera, að ömurlegt strit
skyggi á dásemdirnar; tíðar mannhættur og þess háttar
geta og sumstaðar kryddað ánægjuna nokkuð sterku.
Hins vegar er karlægur öldungur eða sjúklingur. Hann
er sviftur hlunnindum útilífsins, en fylgist innilega með
sólskini og regni, fuglasöngnum úti fyrir og blómunum
við gluggann. Hér eru tvær gerólíkar tegundir náins
samlífs við náttúru landsins. Sameining þeirra felst í
karlmannlegri útivist með innilegri eftirtekt á náttúru-
atriðum — svo sem grösum, kvikindum, veðri, árrennsli
o. s. frv. — fram yfir það, sem hversdagsleg atvinnu-
nauðsyn leiðir til; m. ö. o.: ástar vegna. Hér kemur og
margt annað til greina, svo sem útileikar (skíða- og
skautaferðir o. s.frv.); útiböð; skáldleg íhugun og draum-
sjón. Slíku og þvílíku samlífi við náttúru lands síns ætti
sérhver þjóðfélagsþegn að eiga kost á að rækja, svo
sem framast yrði við komið.
Það virðist augljóst, að samlíf þjóðar við náttúru lands
síns muni henni ómetanleg heilsulind til sálar sem lík-
ama, sé það alfnennt rækt af alúð. En hitt er líka Ijóst,
að þar eð lönd eru frábrugðin hvert öðru að náttúru til,
þá eru áhrif hvers einstaks lands með sínu sérstaka móti,
og þó mjög misjafnlega; því löndin eru mjög misjafnlega
sérstæð. Hver þjóð dregur því sérstakan dám af eigin
landi.
Þjóð, sem veit hvað til friðar heyrir, hlýtur að leggja
á það hina mestu áherzlu, að samlíf hennar við náttúru
lands síns sé innilegt, ástríðuþrungið, karlmannlegt, vit-
urjegt — almennt. Því þjóðin er barn og náttúra lands
hennar er fóstran, sem Drottinn hefir gefið því, til þess
að það skyldi sjúga brjóst hennar og vera heilbrigt og