Jörð - 01.08.1931, Síða 47

Jörð - 01.08.1931, Síða 47
Jörð] ÁSTIR 45 konu, er innibindur í sér samfarir eða myndi eðlilega leiða til samfara. Af framanskráðu mætti láta sér detta í hug, að í raun og veru sé það ekki rétt notkun orðsins. Það samlíf og þær hugðir yfirleitt, sem til þess leiða, mætti kenna til »sjafnar«, sem er gott íslenzkt orð og not- að í Snorra-Eddu um gyðju þess háttar samlífs og hugða, og mun þó ekki þarflaust að skilgreina nánar nú þegar. Því hér er um meira en orðaleik að ræða. Hér er að ræða um róttækan skilning eða misskilning á því, hvað ást er — lifanda líf. Þegar ég var unglingur í gagnfræðaskólanum á Akur- eyri, var einhverju sinni til umræðu í bekkjarfélagi mál- efnið »hvað er ást?«. Var þá eingöngu átt við kynferðis- lega mótaða ást milli karls og konu. Voru sumir, er þótt- ust reyndir og ráðnir, þeirrar skoðunar, að ekki væri nein réttnefnd ást til á þeim vegum, heldur væri þar ein- tómt segulspil andstæðra kynja. Hinar hugljúfu sögur um Sigrúnu á Sunnuhvoli, Davíð skyggna og þvílíkar væru falsanir, gyllingar staðreynda. Aðrir tóku svari hinnar fornu hugsjónar; gátu ekki fengið af sér að afneita hinu Ijúfa hugbo|ii sínu; hafa og sumir e. t. v. talað af reynslu. Var ég einn þeirra, er trúðu betur Davíð skyggna, en kaldrifjaðri vizku sumra bekkjarbræðranna. Oss er ekki grunlaust um, að brúðuleikur okkar í bekkj- arfélaginu sé í rauninni sönn mynd af lífinu — þjóðlíf- inu. Skoðanirnar um, hvað »ást« sé og þess háttar, eru ekki einungis misjafnar, heldur og örlagaþrungin til- finningamál. Á öllum tímum hafa verið til kaldrifjaðir fríhyggjumenn, sem boðuðu almúganum, að »ástin sé girnd og ekki nema girnd«, eins og það var orðað í ung- æðislegri kappræðu okkar skólapiltanna. Fram að þessu hefir sú skoðun þó enganveginn náð almennri viðurkenn- ingu, enda venjulega léttúðlega flutt. öðru máli gegnir um nútímann. Alvarlegir menn og jafnvel góðgjarnir flytja nú speki þessa eða þvílíka í fyrirlestrasölum há- skólanna og rita bækur um það; blöð og samkvæmislíf eru gegnlituð af því. »Það er eins og fátt þyki nú hafa rétt á sér við hliðina á ástalífi unga fólksins«, segir
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100

x

Jörð

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Jörð
https://timarit.is/publication/466

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.