Jörð - 01.08.1931, Qupperneq 59

Jörð] ÚTSÝN KRISTINS NÚTIMAMANNS 57
að þeir eru orðnir miklu, miklu fleiri, sem »koma manni
við«, en var á dögum feðra hans.
H V A Ð A ályktanir á nú að draga af þessu, oss per-
sónulega viðvíkjandi, sem tilheyrum söfnuði þesmm? Það
verður að vísu hver og einn að segja sér sjálfur að mestu
— því að ekkert nær lífsgildi gagnvart neinum, nema
hann setji á það eigið mark. Þó tel ég rétt að drepa að
eins á einhver atriði rétt til dæmis, og má þá ganga að
því vísu, að ýmislegt verði ótalið, sem ekki hefði síður
mátt nefna.
Það er þá skylda hvers kristins nútímamanns, að ég tel,
að reyna að gefa sem bezt og fordómaminnst gætur að öll-
um menningarstraumum og félagslegum hreyfingum, sem
mesta athygli vekja í samtímanum; kynnast sem bezt öll-
um vaxtarbroddum nútímamenningarinnar. Hlýtur þetta
að vísu að vera af skornum skammti, að því er snertir
allan þorra manna. En töluverða þekkingu má þó fá af
blöðum, tímaritum, alþýðlegum bókum, fyrirlestrum og
víðvarpi, — allt þetta í vaxandi mæli og batnandi, — ef
að alþýða manna lætur hlutaðeigendur vita, að henni sé
þetta áhugamáL Jafnframt verður mönnum að vera það
ljóst, að ekki eru t. d. allar blaðagreinar, er fjalla um því-
lík efni, jafn upplýsandi; geta verið villandi; jafnvel vís-
vitandi afvegaleiðandi. Er svo og um hvert hinna atrið-
anna. Verður því skynsamleg alúð og auðsveipni við
sannleikann að vera vegarhnoða þeirra, sem þrá sannan
og tímabæran skilning á nútímanum og viðfangsefnum
hans. — Einn miðilinn átti ég ónefndan áðan: skólcma.
Verði þeim breytt í það horf, að þeir telji þetta og því-
líkt meðal helztu verkefna sinna, þá ætti að mega gera
ráð fyrir, að þeir yrðu einna stórvirkastir sem súrdeig
hins nýja tíma; einkum þó djúpvirkastir. t framhalds-
skólana fara bezt gefnu unglingarnir, skulum við ætla.
Er þeir síðar dreifast um byggðir landsins, ætti að mega
vænta gagntakandi súrdeigsáhrifa frá þeim.
Stjómmálin eru eitthvert atkvæðamesta tæki almenn-
ings, til að inna af hendi skyldu sína gagnvart félagsleg-