Prestafélagsritið - 01.01.1933, Blaðsíða 12
6
Sigurður P. Sívertsen:
Prestafélagsritió.
er kvöldlestrabók sú, er íelagið gaf út árið 1926 í 3 þús-
und eintökum. Seldist mest af upplaginu aðeins á einu
ári. Er þetta þó óvenjulega stórt upplag. Minnist ég
þeirrar undrunar, sem sala þessi vakti hjá merkum
finskum guðfræðingi, sem kom hingað lil lands árið
1927. Reiknaðisl honum svo til, að þetta samsvaraði þvi,
að 100 þúsund eintök væru seld á Finnlandi, og taldi
liann enga bók um þessi efni hafa selst svo mikið þar
i landi. — Þá er hitt dæmið. Það er hók, sem Presíafé-
lagið gaf út árið 1927 og einnig var gefin út í þrjú þús-
und eintökum. Ilún hét „Heimilisguðrækni“ og efni
hennar var um bænina, um lestur í einrúmi, sérstaklega
um lestur Biblíunnar, um húslestra, um trúarlegt upp-
eldi harnanna á heimilinu o. fl. Þessi hók er líka upp-
seld og liefir fyrir löngu komið til tals að gefa liana
út að nýju.
Eg get þessa aðeins í þeim tilgangi að sýna l'ram á,
að lítill biblíulestur íslendinga á undanförnum árum get-
ur eklci stafað af því, að þeir vilji ekki lesa neitt trúar-
legs eðlis.
Ástæðurnar liljóta að vera einhverjar aðrar. Og þær
geta verið margar og ólíkar. Eg skal aðeins nefna eina
af þessum ástæðum, og hún er sú, að mörgum þykir
uppbyggilegra að lesa hugleiðingar, þar sem lagt er út
af orðum Bihlíunnar, en að lesa í Bihlíunni sjálfri. Eg'
liygg að ekki svo fáir hugsi eitthvað likt og kona ein,
sem ég eitt sinn átti tal við um þessi efni. „Eg verð að
játa það“ sagði hún, „að ég hefi aldrei getað lesið Biblí-
una mér til uppbyggingar“. Þetta var kona, sem hafði
mikla unun af að hlusta á prédikanir og kristilegar
hugleiðingar og lesa sjálf í „guðsorðahó(kum“, öðrum
en Biblíunni.
Hvað veldur nú þessu? — ei- eðlilegt að menn spyrji.
Hvers vegna hafa ekki allir trúhneigðir menn upphygg-
ingu af því að lesa í Biblíunni?
Við þeirri spurningu, hvgg ég að aðeins sé unt að