Prestafélagsritið - 01.01.1933, Blaðsíða 78

72
Sigurður P. Sívertsen:
Prestafélagsrttið.
margra í sameiningu. — En kirkjugesturinn getur verið
meira en álieyrandi og þátttakandi í safnaðarsöngnum.
Hann getur líka tekið þátt í bænum þeim, sem fram eru
bomar við guðsþjónustuna, og þannig styrkt hina biðj-
andi kirkju. Og bann getur gjört eitt enn. Það er að taka
undir safnaðarsvör víxlsöngvanna og á þann hátt stuðlað
að því, að söfnuðurinn verði lofsyngjandi heild. Með þvi
hjálpar hver öðrum til að hefja hug til hæða, og þá get-
ur í kirkjunni myndast það andlega andrúmsloft, sem
gjörir mönnum hægra fyrir að tilhiðja Guð þar en ef til
vill nokkursstaðar annarsstaðar.
Ég gjöri nú ráð fyrir, að enginn muni i verulegum at-
riðum andmæla því, sem liér liefir verið sagt um nauð-
syn þess að söfnuðirnir taki sem mestan þátt í guðsþjón-
ustunum og það í öllum hðum guðsþjónustunnar.
En ég býst jafnframt við, að ýmsir muni spyrja: Hvað
kemur þetta við hreytingunum á Helgisiðabókinni? Með
hverju geta þær breytingar að því stuðlað, að þátttaka
safnaðanna verði meiri?
Eg þykist liér að framan hafa að nokkru leyti gefið
svar við þessum spurningum. Ef breytingarnar ná því
takmarki, að auka tilbeiðslu safnaðarins, og ef þær fá
stuðlað að því með fjölbreytni sinni og aukinni altaris-
þjónustu áð gjöra guðsþjónustuna meir aðlaðandi en nú
er, ætti það að verða til þess að auka þátttöku þeirra,
er til kirkju sækja. Fjölgun víxlsöngva krefst einnig auk-
inna söngæfinga, sem ávalt hlýtur að fjörga og fegra
guðsþ j ónus tulíf ið.
En annars er það i þessu sem öðru mikið undir for-
göngu þeirra, er guðsþjónustunum veita forstöðu, kom-
ið, hvernig þetta tekst og að hve miklu eða litlu leyti til-
ganginum verður náð. Prestar og organleikarar ráða
þar mestu. Undir áliuga þeirra og ötulleik, skilningi
þeirra á tilgangi guðsþjónustunnar og smekkvísi í fram-
kvæmd allri, er það mest komið, hvernig breytingunum
verður tekið. Sérstaklega eru áhrif víxlsöngvanna mikið