Prestafélagsritið - 01.01.1933, Blaðsíða 79
Prestafélagsritift.
Helgisiðabókin nýja.
73
undir organleikurunum komin og undir þeim, sem semja
Jög við þá, • eða velja erlend lög til notkunar við þá.
Þar eru stefnurnar tvær. Önnur sú, að hafa svör vixl-
söngvanna margrödduð, þannig að þau séu ætluð fyrir
kórsöng, en ekki fyrir safnaðarsöng. Þeirri stefnu hefir
verið fylgt hér, og afleiðingin orðið sú, að undantekning
er» að nokkur svari prestinum nema söngflokkurinn. Hin
stefnan er sú, að svör víxlsöngvanna séu sungin einrödd-
°§ gjörð svo einföld, að allur söfnuðurinn geti tekið
t>útt í þeim. Þannig er það hjá ýmsum nágrannaþjóðum
vorum. Sérstaklega hefi ég dáðst að þessu hjá Englend-
lngum. í ensku biskupakirkjunni er fátt eins tilkomu-
fuikið og þátttaka safnaðanna í öllum messusvörum og
hvernig þeir við guðsþjónustur sínar syngja Davíðssálma
eins og einum rómi.
Nú eru farnar að heyrast hér raddir um, að breyta eigi
hl með söng í kirkjum vorum og syngja aðeins einradd-
að. Einn af yngstu prestum vorum, sem er ágætur söng-
maður og kynt hefir sér kirkjusöng víða, þar á meðal
1 Svíþjóð, kemst svo að orði um sænska kirkjusönginn:
»,AUir sálmar eru sungnir einraddaðir, og sömuleiðis öll
^nessusvör. Á orgelið er að vísu leikið fjórraddað, eins
°g hér, en um kórsöng i okkar skilningi er ekki að ræða.
Þetta hefir mikil áhrif á safnaðarsönginn, því söfnuð-
nnnn vill eðlilega siður syngja, þegar margraddaður kór
syngur með. Aftur syngur kirkjukórinn sjálfstætt kór-
sóngva undir stjórn söngstjórans.“
Islenzka kirkjan getur margt lært af nágrannakirkj-
um sinum í þessum efnum sem öðrum. En þess er ekki
að dyljast, að áhrif guðsþjónusta vorra í framtíðinni fara
n^ikið eftir lögum þeim, sem notuð verða, og eftir því
hvernig tekst með þau að fara, og þá ekki sízt undir því,
hversu tekst að auka þátttöku safnaðanna í öllu tilliti.
Þá dylst mér ekki heldur, að áhrif þeirra víðtæku breyt-
lnga, sem ætlast er til að verði á jarðarfarasiðum vorum,
fnra mikið eftir því, hvernig tekst með lagaval við víxl-