Prestafélagsritið - 01.01.1933, Side 127
Prestafélagsritið.
UNDIRBÚNINGUR FERMINGAR.
Eftir séra Jakob Jónsson á Nesi.
Við prestarnir hittumst sjaldan, meðal annars vegna
þess, hve langt er á milli okkar. Af því leiðir, að við
kynnumst of lítið hver annars reynslu og starfsháttum.
Úr þessu ættum við að bæta með því að hittast á ritvell-
inum og segja þar frá þeim atriðum úr vinnubrögðum
okkar, sem við hyggjum, að aðrir geti haft gagn af að
hugsa um. Af þessari ástæðu rita ég eftirfarandi línur,
sem alls ekki mega teljast ýtarleg ritgerð um undirbún-
ing fermingar, lieldur aðeins hugleiðingar um fáein at-
riði úr prestskaparreynslu minni.
Á undanförnum árum hefir æðimikið verið ritað og
rætt um kristindómsfræðslu, en mestmegnis hafa þær
umræður f jallað um kverkensluna, hvaða kver skyldi not-
að, eða livort nokkurt kver væri lengur tímahært. — Þeg-
ar ég byrjaði prestsstarf mitt, var ég undir eins ákveð-
inn i því að kenna ekkert kver. Miðaði ég þá við hina
gullvægu reglu: „Það sem þér viljið, að mennirnir geri
yður, það skuluð þér og þeim gera“. Ég hlaut að sleppa
kverinu, svo framarlega sem ég mundi 10 ár aftur í tím-
ann. Kverið var eina námsbókin, sem mér sjálfum
leiddist að lesa og læra. Auk þess hafði ég vanist því í
kensluæfingum guðfræðideildar, að ekkert kver væri not-
að. Aðferðin, sem ég viðhafði, var sú sama og þar var,
að taka aðalatriði fræðanna hvert fyrir sig og setja börn-
unum fyrir þær sögur eða kafla úr biblíusögunum, sem