Prestafélagsritið - 01.01.1933, Qupperneq 87

80
Jón Helgason:
Presíafélagsritiö.
sinu, ekki af þvi að hann liefði neinn metnað í þá átt, þvi
að liann var að eðlisfari maður óframgjarn, heldur ein-
vörðungu af því, að menn báru traust til mikilla mann-
kosta hans, vitsmuna og ráðliygni, réttsýni hans og ósér-
plægni, og að hann hinsvegar taldi sér skylt að draga sig
ekki í hlé, þar sem hann bjóst við að geta orðið sveit sinni
og héraði að liði. Eg þykist þá líka sannfærður um, að
séra Skúli hafi aldrei brugðist því trausti, sem sóknar-
menn hans og aðrir héraðsbúar háru til hans í þeim efn-
um, slíkur drengskaparmaður jsem; hann var í hverri
grein. Sem að líkum lætur gat ekki hjá þvi farið, að sitt
sýndist einatt hverjum, presti og sóknarbörnum hans
siunum hverjum um ýms þau mál, sem á dagsskrá voru.
En aldrei heyrði ég, að það hefði noltkuru sinni leitt
til óvináttu með honum og þeim, að hann stóð fast á
því, sem hann hugði réttast vera, þótt kærni í bága við
skoðanir einhvers „meiri hluta“. Þeir sem bezt þektu
séra Skúla, vissu að þar var enginn veifiskati, sem hann
var, og að liann fylgdi því einu fram í hvivetna og um-
svifalaust, en þó jafnan með hógværð og stillingu, sem
hann fyrir Guði og samvizku sinni áleit sannast og rétt-
ast hver sem í hlut átti.
Þegar svo liér við bættist með hvílíkum höfðingsskap
og rausn hann og (ég má að vonum bæta þvi við, þó
mér sé málið skylt) eiginkona lians sátu liinn fornfræga
Oddastað, höfuðból héraðsins, þá er sízt að fui'ða þótt
héraðsbúar litu upp til hans. Því að séra Skúli var mesti
athafnamaður til búsýslu og fyrirmyndar búmaður,
kunnur að hagsýni í veraldlegum efnum, og hinn ráð-
svinnasti, enda var vel búið í Odda um lians daga og
margt unnið liinu gamla höfuðhóli til hóta. T. a. m. end-
urbygði hann staðinn allan að húsum, svo að óvíða þekt-
ist slíkt í þá daga, enda var Oddi rómaður víða mn sveitir
í tíð séra Skúla fyrir híhýlaprýði, fyrir þá yausn, er
þar rílcti, og hjálpfýsi við alla lijálparþurfa, er þangað
leituðu. Er því sízt furða þótt sóknarbörnunum þætti