Prestafélagsritið - 01.01.1933, Síða 187

180
Erlendar bækur.
Prestafélagsritiö.
Lát af himni ljós þitt falla
lífs vors yfir dimman stig!
Blik þíns ljóma oss lát alla
eygt fá, þótt ei sjáum þig!
Far á undan, götu greið oss,
Guð, vor styrkur, virstu’ að
leiða’ oss.
Kom til vor með krafti þinum
Kristi með sem bjóstu stað!
Haiin um eilífð anda minum
er þess vitni nóglegt, að
ást Guðs reynd í eldi nauða
ein nœr friða sál i dauða.
Ást Guðs takmörk engin
þekkir,
eins þótt höfnum drottins náð
— veröld flá svo vorum
hnekkir
vexti — þó er áfram sáð.
Ást Guðs skína aldrei þreytist
alt þótt hér í lieimi breytist.
Þinna meðal sveina’ oss settu,
sem þér fúsir gengu’ á hönd-
Oki þrældóms af oss léttu,
afmá sérhver þrælabönd.
Frjálsa gjör oss! Fjötra leystu,
fallinn sérhvern aftur reistu.
Fram úr skýjum fárs og vanda
fögur dýrð Guðs einatt brauzt,
vígði þreyttan vegfaranda
vígslu friðar himinsraust;
hól oss flutti böls i skorum
breytti’ i kirkjur hjörtum
vorum.
Guðs of kirkju bjartur
breiðist
hogi’ af helgri von og trú.
Að hann hverfur ei né eyðist
elskan styrk því veldur sú,
cr um eilífð aldrei dvín oss
og um síðir fullhjört skín oss.
J. H.
Manfred fíjörkquist: Livstro och kristendom. Stockholm. Sve-
riges kristliga studentrörelses hokförlag.
Bók þessi er einna veigamest af öllum ritum dr. Manfred
Björkquists, skólastjóra í Sigtúnum, og er þá mikið sagt. Hún
er i þremur aðalköflum og heita þeir:
Livstro och kristendom.
Den kámpande tron.
Livets furste.
Hver kafli skiftist í ýmsar greinar.eða erindi, og eru þnn
öll þrungin þeim mikla persónidega þrótti, sem þeim, er hlust-
að hafa á höfundinn, virðist hann eiga um fram flesta menn
aðra. Fer saman i erindunum kristileg lifsskoðun bygð á trúar-
reynslu, djúptæk þekking á sálarlífi manna, glöggur skilningui’
á vorum tímum og brennandi áhugi á því, að leiða menn til
Krists. Einnig kann höfundur hið bezta tökin á því að flytja
kristindómsboðskapinn í þeim búningi, sem unga kynslóðiu
skilur og metur. Fyrsti kaflinn mun mörgum þykja tilkoinu-
mestur. í honum er stígandi, sem heillar lesandann. Undir lok-
in er komið upp á hæsta tindinn og bregður fyrir Ijóma af