Prestafélagsritið - 01.01.1933, Side 106

Prestaféiagsdtís. Á. G.: Kirkjan og vorir tímar.
99
ytri menningu hefir fleygt fram. Samskonar breyting,
sem orðin er hér í dalnum, sést einnig um dali og firði
alls landsins: Ný og stærri tún, veglegri og betri húsa-
kynni, örari og gi-eiöari samgöngur, aukin tælcni og véla-
not, skólar, vegir, brýr, símakerfi, útvarp og' mannsliönd-
in tekur meir og meir öfl náttúrunnar í þjónustu sína.
Fyrir fáum áratugum stóðum vér í þessu öðrum þjóðum
óralangt að baki, en nú minkar óðum bilið í milli, enda
þótt þær sæki einnig fram meir og meir. Þjóðin hefir í
einu heljarátald að kalla má hafist á stig með þeim,
hvort sem það kann að reynast lienni ofraun eða ekki,
þngar frá liður. Hafrót vestrænnar vélamenningar lætur
öldurnar einnig berast upp að ströndum vorum. Landið
hvorki vill né getur neytt fjarstöðu sinnar. Hún er að
hverfa. Daglega leika um oss erlendir straumar. Áhrifin
a oss frá umheiminum eru margfalt sterkari en þau hafa
nokkuru sinni áður verið. Nú fylgjumst vér með, erum
oinnig í ytra lífi voru ein af menningarþjóðunum.
En þrátt fyrir alla þessa menningu virðist heimurinn
e!1gu ánægðari en fyr. Því meiru sem mannsaflið fær á-
°rkað með vélum, því meir vex atvinnuleysi og örbirgð.
Þau undur og ósköp gjörast, að fólk veslast upp unnvörp-
um af hungri og klæðleysi, af því að svo mikið er orð-
íil af mat og fatnaði á jörðunni. Og enn liggur veröid-
ui í sárum eftir striðið milda, eða réttara sagt: Enn ris
þjóð gegn þjóð og konungríki gegn konungsríki, þótt
uokkuð sé i annari mynd en áður. Hver þjóð hleður eftir
föngum nU'!r um ;Sig til þess að verjast öðrum þjóðum
°S viðskiftalífið í milli er lamað og sjúkt. Og örðugleik-
arnir, sem af því leiðir, leggjast einnig á oss, svo að marg-
,r horfa fram á veg með áhyggjum og kvíða um hag
Þjóðarinnar og sinn eigin hag. Það er því ekki að undra,
þótt í heiminum séu vaknaðar efasemdir um gildi nútima-
uienningarinnar, er hún dregur á eftir sér svo dimman
skugga. Stríðið og afleiðingar þess hafa að vonum veikt
h’ú manna á störfum fyrri kynslóða og þeim grundvelli,
7*