Prestafélagsritið - 01.01.1933, Qupperneq 122

Prestaféiagsritíð. Minning Hallgi'. Péturssonar.
115
hugsað um þetta, og er fyrir mitt leyti alveg viss um
skjótan sigur.
Eg veit, að mörg yðar munu segja: Þetta er ekki nema
dagsverk, þegar það liorfir svona við. Og það er alveg rétt.
En þú, sem ekki gerir þetta, eða getur það strax, mundu
að láta ekki þitt eftir liggja, þegar tækifæri gefst. Mundu,
að það má ekki dragast mörg ár enn, að þjóðin byggi
þennan minnisvarða, yfir þann mann, sem hefir svo eft-
irminnilega greypt Ijóð sín inn í hug og hjarta þjóðar-
innar kynslóð eftir kynslóð.
Með lögum 9. april 1931 var sett Kirkjuráð hinnar isl.
þjóðkirkju. 2. gr. laganna, hljóðar svo:
„Verkefni Kirkjuráðsins er, að vinna að eflingu ís-
lenzlcrar kristni og styðja að trúar- og memiingaráhrifum
þjóðkirkjunnar með því að:
a. íhuga og gera ályktanir um þau mál, sem varða
þjóðkirkjuna í heild sinni og einstaka söfnuði hennar.
b. stuðla að frjálsri starfsemi til eflingar kristnilífi
þjóðarinnar, mannúðar og líknarstarfsemi“.
Sanngjarnir hugsandi íslendingar neita því ekki, að
kirkja íslands hefir frá fyrstu tíð lagt drýgstan skerf til
mannúðar- og menningarmála i landi voru.
Það er t. d. vitanlegt, að kirkjan liefir framar öllum
óðrum varðveitt frá glötun meginið af þeim verðmætum,
sem fyrst báru hróður íslands j'fir höfin. Kirkjan liefir
verið frömuður mentunar og menningar i þessu landi, alt
Irá fyrstu tíð, fram til síðustu ára.
^að lætur því að líkum, að það sé hvorki holt né æski-
legt, að slík stofnun slitni úr tengslum við þjóðina, eða
hætti að hafa varanleg áhrif í þjóðlífinu, því að „maður-
mn lifir ekki af einu saman brauði“.
Iiirkjuráðið þjrrfi framar öllu að vera þess um komið,
að treysta höndin milli þjóðarinnar og kirkju og kristin-
<Ióms. Treysta þau með lífrænu, kristilegu starfi, starfi,
sem óhjákvæmilega sannfæri þjóðina um, að „kirkjan
cr oss kristnum móðir“, starfi, sem vill um fram alt eyða
8*