Prestafélagsritið - 01.01.1933, Page 180

Prestafélagsritift.
íslenzkar bækur.
173
helgidága, tíraamót og missiraskifti, heimilislifið, sjómannalífið
eða félagslifið ahnent.
Hér er ekki unt að bendaáþað.sem undirrituðum væri ljúft að
lofa, né heldur hitt, sem hann kynni að vilja gera athugasemd-
ir við, í einstökum ræðum. En það er dómur minn um bókina
> heild, að hún sé góðu heilli útgefin, og að ræðurnar í henni
hafi að flytja það evangelíum, sem aldrei fyrnist né fellur úr
gildi, hvernig sem tímarnir byltast og breytast. Höf. hefir aus-
!ð efni prédkananna fyrst og fremst úr nægtabrunni Nýja-testa-
oienitsins, en saskir sér einnig skýringar og líkingar úr bók
oáttúrunnar, mannlegu lífi og góðum skáldskap. Þess vegna
hefir sá, sem þetta ritar, haft gagn og ánægju af því, sem hann
hefir lesið í þessari stóru og myndarlegu Jiók.
Bjarni J. Jóhannesson prentari liefir gefið bókina út af frá-
haerri alúð og vandvirkni, svo að útgáfan er öll liin fegursla, um
Pappír, íetur og frágang allan.
t*essi bók á skilið að vera Jesin af öllum þeim, sem haldu
UPPÍ guðrækni á heimilum sínum, og eigi síður þeim, sem leita
'Bja skýringa á meginsannindum kristinnar trúar.
Á. S.
Magriús Jónssnn: Saga Nýja-testamentisins. Saga ritsafnsins og
textans. (Árbók Háskólans 1932).
Það má vel vera, að allur þorri manna leiði hjá sér ril
Petta og áræði ekki að leggja út í lestur þess í þeirri trú, að
Pað hljóti að vera í meira lagi strembið og illmeltandi öðrum
sprenglærðum guðfræðingum. Og að sjálfsögðu verður því
'kki lialdið fram, að rit þetta sé beinlínis auðvelt aflestrar eða
kuðnielt þeim, sem ekki eru því vanari að umgangast slík fræði.
En
alt að einu er bókaheimur vor auðugri en áður eftir út-
kornu þessa rits. Því að svo má heita, að aldrei hafi verið rit
j uin þetta efni fyr á íslenzku, nema þá smávegis ágrip í sam-
Jandi við sjálfa inngangsfræði Nýja-testamentisins, eins og t.
• aftan við Jiók mina um „Sögulegan uppruna Nýja-testa-
'pentisins". En það 30 ára gamla ágrip má nú heita gjörsamlega
jIIplt orðið, sem skiljanlegt er, þegar þess er gætt, að þetta efni
efir verið meira rannsakað siðasta mannsaldurinn en nokkuð
knnað varðandi sögu Nýja-testamentisins, svo að í mörgum
jPeinum stendur nú ekki steinn yfir steini af því, sem þá var
'J’gt 0g haldið var að lengi mundi standa. En svo liefir farið
‘ ofal sviðum öðrum. Hinum vísindalegu stórbyggingum er ein-
haett við hruni. Er það ekki sagt til þess að niðra hinu vís-
'Púalega starfi, heldur er hér um alviðurkenda staðreynd að