Eimreiðin


Eimreiðin - 01.04.1931, Síða 81

Eimreiðin - 01.04.1931, Síða 81
E'MREIÐIN RAUÐA DANZMÆRIN 185 •nginn spurði og leit um leið á grátandi lögmanninn: »Sé hér "okkur, sem vill hirða þetta lík, þá gefi hann sig fram?« Ekkert svar. 0, vanþakkláta veröld! Lfkaminn fagri lá þarna í svaðinu, einmana og yfirgefinn. Enginn af öllum þeim mörgu, sem böfðu fórnað auðæfum sínum, heiðri sínum og jafnvel lífi fvrir hann, vildi nú við honum líta. kvöldið fluttu Parísarblöðin þá frétt, að njósnarinn H21 fíefði nú tekið út launin fyrir glæpi sína. En morguninn eftir Uar því veitt eftiríekt, að grunna gröfin, þar sem líkið átti að vera grafið, var tóm. Moldinni hafði verið mokað upp, og iikið var horfið. Sá kvittur gaus þegar upp, að kúlur her- mannanna hefðu ekki hitt Mötu Hari, en henni sjálfri hefði verið komið undan. Fregnin flaug eins og eldur í sinu um a^| Erakkland, jókst og magnaðist og fékk á sig fast mót. Sa- sem átti að hafa komið Mötu Hari undan, var maður n°kkur, Pierre de Mortissac að nafni. Tóma gröfin. Mortissac þessi var svallari af göfugum ættum, og hafði S°að fniklum auðæfum í skemtanir. Líf hans hafði verið 0slitm röð af ástaræfintýrum, og þeim ekki sem eftirbreytnis- Verðustum. Rússnesk prinsessa hafði strokið með honum, ensk kona af tignum ættum hafði framið sjálfsmorð hans Veana, 0g margt fórnarlambið, sem minni sögur fóru af, hafði 0rðið honum að bráð. Loks bar fundum þeirra Mötu Hari Sa>nan, og hann varð strax ástfanginn af henni. Það er sagt, a hann hafi reynt að fá hana til að hætta við hið hættulega niósnarstarf, sumir sögðu jafnvel, að það hefði verið hann, Sem hefði fengið hana til að koma aftur heim til Parísar frá Páni, og hefði hann ætlað að beita áhrifum sínum til að fá anda henni fyrirgefningu, en að II. deild hefði orðið honum s lótari. Hann hefði þá að lokum ætlað að gera tilraun til nema hana á brott úr varðhaldinu. .2® þessi er uppspuni. Efnið er að mestu samhljóða leik e lr Sardou, leik, sem frægur varð eftir að honum var breytt 1 songleikinn »Tosca*. í leiknum hlaða hermennirnir byssur Slnar meÖ tómu púðri, en hetjan læzt vera dauð eftir að her-
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108

x

Eimreiðin

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.