Eimreiðin - 01.01.1932, Síða 123

eimreidin KREUTZER-SÓNATAN 111
lét ég undan henni og fann til þess með fögnuði, hvernig
^ún tendraðist og bálaði upp.
>Út, eða ég drep þig!« grenjaði ég um leið og ég óð að
henni og greip um handlegg hennar. Eg talaði í eins ógur-
legum róm og ég gat, af ásettu ráði, og hlýt að hafa verið
voðalegur ásýndum á þessari stundu, því hún varð svo hrædd,
að hún hafði ekki einusinni nóg þrek til að hörfa út, en gat
aðeins stunið upp með veikri röddu:
»En hvað er þetta, Vasja! Hvað gengur annars að þér?«
»Farðu!« öskraði ég enn hærra. »Það er enginn, sem gerir
mér eins ilt í skapi eins og þú! Ég ábyrgist ekki sjálfan mig
'e>igur!«
Þar sem ég hafði nú látið undan bræði minni, varð ég
alveg hamstola, og það greip mig áköf löngun til að gera nú
eitthvað alveg einstætt, til þess að sýna hve reiður ég var
°rðinn. Mig langaði til að berja hana, já, jafnvel að drepa
i'ana, en fann þó að of langt var gengið. Til þess þó að gefa
reiði minni útrás greip ég bréfapressu af borðinu, og um leið
°9 ég æpti enn einu sinni »út með þig!« þeytti ég bréfa-
Pfessunni í gólfið rétt fyrir framan fæturna á henni, en mið-
aði þó þannig, að pressan gat ekki hitt hana. Þá fór hún,
en staðnæmdist þó í gættinni og leit við. Ég þreif þá fleiri
hluti af borðinu — kertastjaka og blekbyttu — kastaði þessu
' Sólfið og hélt áfram að öskra: »Út með þig! Farðu! Ég
úðyrgist ekki sjálfan mig!«
Hún fór, og samstundis rann æðisgangurinn af mér. —
Klukkutíma síðar kom barnfóstran og sagði, að frúin hefði
fen9ið kast. Ég fór inn til hennar. Hún hló og grét á víxl,
nn þess að geta komið upp nokkru orði, og titraði öll frá
hvirfli til ilja. Það var engin uppgerð. — Hún var áreiðan-
fe9a fárveik. Undir morguninn sefaðist hún, og undir áhrifum
freirrar munúðar, sem við kölluðum ást, sættumst við að
f°kum. Ég játaði þá fyrir henni, að ég hefði orðið afbrýði-
eamur út af Truchatschévski, en það var fjarri því, að sú
látning kæmi henni í vandræði, heldur hló hún að mér hjart-
anlega og blátt áfram.
*Hvernig á maður eins og hann að vekja aðrar tilfinningar
1 brjósti heiðarlegrar konu en gleðina af því að hlusta á leik