Eimreiðin - 01.10.1936, Síða 12

NOltRÆN SAMVINNA
EIMRBIÐIN’
35(5
aði hugsjón skandinavismans niður í ekki neitt, eða reynd-
ist ekkert annað en „lygi og draumórar“, eins og Henrik
Ibsen taldi sannað eftir atburðina 1864. Þá misti bæði hann
og' fleiri beztu menn Norðurlanda trúna á skandinavismann-
Og þó lifði hann áfram í nýjum og breyttum myndum.
Stúdenta-skandinavisminn svonefndi var fyrst og freinst
norræn samvinna um andleg mál. Ytra tákn hans voru nor-
rænu stúdentamótin. Ar eftir ár eru þau haldin víðsvegar um
Norðurlönd, og þangað flykkjast stúdentar og mentaskóla-
nemendur frá Noregi, Danmörku, Svíþjóð og Finnlandi •— °S
stundum frá Islandi og jafnvel Færeyjum. Á norræna stu-
dentamótinu sumarið 1915 á Eiðsvelli í Noregi, þar sem sá er
þetta ritar og fjórir aðrir íslendingar voru staddir, var einn
Færeyingur, sem að vísu fékk ekki að gefa þjóðerni sitt til
kynna með öðru en því að klæðast færeyska þjóðhúningnum
og syngja nokkra færeyska þjóðsöngva á mótinu, en var þo 1
vitund margra gestanna, a. m. k. hinna norsku og íslenzku,
fulltrúi sérstalcrar þjóðar, sem lét sig dreyma um sjálfstæða
tilvéru. Þessi norrænu stúdentamót höfðu að takmarki and-
lega og menningarlega einingu Norðurlanda, „Nordens andliga
och kulturella enhet“, eins og Svíarnir orðuðu það, takmark,
sem við nánari athugun reyndist hæði reikult og óliklegt til
þess að verða nokkurntíma að veruleika. Einkum fanst inörg-
um hugmyndin um menningarlega einingu Norðurlanda lítt
framkvæmanleg, þar sem hver Norðurlanda-þjóðin um sig
átti sína sjálfstæðu menningu, sem ekki mátti skerða í neinu-
Var þá upp tekið það ráð að breyta einkunnarorðunum ur
„Nordens andliga och kulturella enhet“ í „Nordens andlig3
och kamratliga enhet“, og þótti um stund vel sloppið með
þessu.
Norrænu stúdentamótin á fyrstu tveim tugum þessarar
aldar báru með sér flest einkenni æskunnar, enda var þa®
æskulýður Norðurlanda, sem setti á þau svip sinn. Þau voru
haldin að sumrinu, fegursta tíma ársins, á fögrum og frið"
sælum stöðum. Yfir þeim hvíldi rómantísk birta norrænna
nátta og ljómandi tíbrá sólríkra sumardaga. Ungir menta-
menn, sem sáu lífið í rósrauðum hillingabjarma hugsjon-
anna, reikuðu ástfangnir í allri tilverunni við hliðina á bjart-