Eimreiðin - 01.10.1936, Síða 75

EiMni;iÐiN
ALÞjÓÐARHAGUR Á AÐ RÁ»A
41»
heiur afnuinið sjálfan tryggingaraðila þjóðfélagsins, þ. e.
sjálfstætt ríkisvald ineð þjóðarumboði fyrir utan flokkana.
Ur því
að þessa tryggingu vantar, eru flokkar, stéttir og
ájördæmi beinlinis þvinguð til að bjarga sér eins og bezt
gengur og skarnta sér sjálf eftir reglunni — það, sem ég ekki
það tekur sá næsti! Það er náttúrlega oflitið sagt, að
slíkt stjórnarfar geti ekki haldið uppi hagsýnni heildqrstefnu
1 aðalmálum landsins, því að það leggur beina hegningu við
j)ví að setja heildarhaginn hærra en augnabliks-sérhagsmuni
^jósenda. Sá fulltrúi eða flokkur missir blátt áfram umboð
SlU. sem leyfir sér slíkt. Fulltrúar bænda verða því að ganga
d slrí>ndið eins og aðrir og bjarga því sem bjargast getur með
harðfylgi og hrossakaupum og alla vega án þess að nokkur
hmi gefist til að athuga hvort það, sem þeir draga á land,
Verður þeim til gagns eða ekki. — Önnur afsökun er sú, að
''Ugnabliks-neyðarástand getur framkallað heila keðju al'
lleyðarúrræðum, sem erfitt er að sleppa út úr.
Ug furða mig annars mest á því, séra Tryggvi, hvað þér
°8 aðrir, sem skrifa í sama tón, virðast strangtrúaðir á
Uanihaldandi almætti vors vesæla ríkisvalds eigi aðeins til
halda uppi hvaða lögum, sem hverjum meirihluta þókn-
ast setja, þegar hann nær steinbítstakinu, heldur einnig
að útvega alt af nýtt fé til að festa í óarðbærum fram-
'æmdum eftir skipun kjósenda. Því aðeins er hægt að
(la höndum fólksins í hreyfingu, að framkvæmdirnar
skili nægilegu aftur af því fé, sem varið er til þeirra. —
11 komið líka að því í lok greinar yðar, að hlutirnir verði
f<á bera sig. — Og það er nú einmitt þetta, sem ég hef verið
J reyna að sýna fram á, vegna hvers þjóðarbúskápurinn
1 sig ekki. Það er vegna þess, að þeir fjármunir, sem
()kkur áskotnast, eru látnir sogast út í veður og vind og
*m sökt i sjó víðáttunnar, hvaðan þeir ekki eiga aftur-
kvæmt.
Uiél yðar snýst eingöngu um ádeilu mína á sveitapóli-
na- Grein mín var þó langt frá því að vera eintómar
mikvæðar athugasemdir. Ég dró fram nokkrar stefnulínur
’kjandi framtíðarskipun búnaðarins, sem ég bjóst við,
þöi’ munduð taka eftir. Ég vil nú skora á yður að lesa