Eimreiðin


Eimreiðin - 01.10.1936, Side 36

Eimreiðin - 01.10.1936, Side 36
380 Úli DAGBÓK BÚÐARSTÚLKUNNAR EIMnEIÐlM Það þótli því engum neilt athugavert, þegar ég 17—18 ára fór að iilast um eftir atvinnu. — Ég var nú orðin of st()1 til þess að selja l)löð á götunum. Það var leiðinlegt starf, g:1* lítið af sér. Það sýnir sig nú, eins og oftar — sagði mamma — hvað mikið manntak er i henni Rögnu litlu, áð liafa sjálf útvegað sér atvinnu, sem sennilega verður framtíðarstarf hennar. Og nú varð ég uppáhald allra á lieimilinu. — Þú erl ekki ein af þeim, hélt mamma áfram, sem vilt liggja upp á foreldrum þínum og láta þau þræla, til þess að þú getir sjálf átt náðuga daga — og það er nú eitthvað heil' hrigðara — og manneskjulegra — að vilja bjarga sér sjáhul- Og mamma leit þýðingarmiklu augnaráði lil systkina minna» sem öll eru yngri en ég, eins og liún vildi segja: — Þarna haíið ])ið fyrirmyndina. Jú — ég fann greinilega, að ég var að stíga upp tröpi>ullíl — færast fjær — jörðinni — og liækka. Og sú tilfmnmö verkaði mjög notalega. Sjálf réð ég mér ekki lyrir gleði yfir þessari óvæntu hepp111’ því að óhætt var að telja það alveg einstæða heppni í ölj11 atvinnuleysinu — og allri fólksmergðinni, að liafa verið vahn úr fjölda umsækjenda. — Ég, sem engin meðmæli hafð1’ önnur en sjálla mig. Spor mín urðu léttari. Gangurinn eins og líðandi létt h'8’ sem stigið er eftir hljóðfalli. Hjólliðug, með tösku und'1 hendinni, gekk ég á hverjum morgni til starfs míns. Áður hafði ég verið morgunsvæf — og ilt að vekja niio- Nú vaknaði ég sjálf, og á kvöldin fann ég ekki til þreV|u- Ég hlakkaði til næsla dags. Hann var eins og óráðin g:lla mannlegra viðfangsefna. Yfir liverjum degi hvíldi æfintýrablí®1 • Eitthvað leyndardómsfult og dulið fanst mér gægjast ha,n hvarvetna. Jafnvel þessir glæsilegu dúkar geymdu leyndannák 1 1 voru unnir í verksmiðjum, þar sem fjöldi fólks starfai 1 o verksmiðjufólkið á sín leyndarmál — eins og allar aðial manneskjur. Og dúkarnir sáu og heyrðu margt og' n°^ gengið í gegn um hendur margra manna og ferðast ^1 ' vegar, hæði á sjó og landi. Þeir voru því veraldanann>
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.