Eimreiðin


Eimreiðin - 01.10.1936, Blaðsíða 36

Eimreiðin - 01.10.1936, Blaðsíða 36
380 Úli DAGBÓK BÚÐARSTÚLKUNNAR EIMnEIÐlM Það þótli því engum neilt athugavert, þegar ég 17—18 ára fór að iilast um eftir atvinnu. — Ég var nú orðin of st()1 til þess að selja l)löð á götunum. Það var leiðinlegt starf, g:1* lítið af sér. Það sýnir sig nú, eins og oftar — sagði mamma — hvað mikið manntak er i henni Rögnu litlu, áð liafa sjálf útvegað sér atvinnu, sem sennilega verður framtíðarstarf hennar. Og nú varð ég uppáhald allra á lieimilinu. — Þú erl ekki ein af þeim, hélt mamma áfram, sem vilt liggja upp á foreldrum þínum og láta þau þræla, til þess að þú getir sjálf átt náðuga daga — og það er nú eitthvað heil' hrigðara — og manneskjulegra — að vilja bjarga sér sjáhul- Og mamma leit þýðingarmiklu augnaráði lil systkina minna» sem öll eru yngri en ég, eins og liún vildi segja: — Þarna haíið ])ið fyrirmyndina. Jú — ég fann greinilega, að ég var að stíga upp tröpi>ullíl — færast fjær — jörðinni — og liækka. Og sú tilfmnmö verkaði mjög notalega. Sjálf réð ég mér ekki lyrir gleði yfir þessari óvæntu hepp111’ því að óhætt var að telja það alveg einstæða heppni í ölj11 atvinnuleysinu — og allri fólksmergðinni, að liafa verið vahn úr fjölda umsækjenda. — Ég, sem engin meðmæli hafð1’ önnur en sjálla mig. Spor mín urðu léttari. Gangurinn eins og líðandi létt h'8’ sem stigið er eftir hljóðfalli. Hjólliðug, með tösku und'1 hendinni, gekk ég á hverjum morgni til starfs míns. Áður hafði ég verið morgunsvæf — og ilt að vekja niio- Nú vaknaði ég sjálf, og á kvöldin fann ég ekki til þreV|u- Ég hlakkaði til næsla dags. Hann var eins og óráðin g:lla mannlegra viðfangsefna. Yfir liverjum degi hvíldi æfintýrablí®1 • Eitthvað leyndardómsfult og dulið fanst mér gægjast ha,n hvarvetna. Jafnvel þessir glæsilegu dúkar geymdu leyndannák 1 1 voru unnir í verksmiðjum, þar sem fjöldi fólks starfai 1 o verksmiðjufólkið á sín leyndarmál — eins og allar aðial manneskjur. Og dúkarnir sáu og heyrðu margt og' n°^ gengið í gegn um hendur margra manna og ferðast ^1 ' vegar, hæði á sjó og landi. Þeir voru því veraldanann>
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.