Eimreiðin


Eimreiðin - 01.10.1936, Side 49

Eimreiðin - 01.10.1936, Side 49
E'MHEIOIN ÚR DAGBÓK BÚÐARSTÚLKUNNAR 393 , Eg stend lengi hngsi og horfi á eftir þeim út úr dyrunum. Eg hef séð glæsilega dúka hérna úr búðinni verða óþekkjan- ^ega eftir lítinn tíma, vegna trassalegrar meðferðar. Eg lief Seð dýrum og mjög góðum silkiefnum hent innan um aRnað rusl. Þau hafa að síðustu mist gljáann og sína upp- 1 nnalegu fallegu áferð, — orðið svo gersamlega eyðilögð, að l)að hefði ekki verið á neinna færi að meta hin upprunalegu gæði þeirra. Konan sú arna líktist þesum útþvældu dúkum, þrátt fyrir hiðleikann, sem var svo eftirtektarverður, og hljóðleikann, seni yhr henni hvíldi, nú eins og í fyrra skiftið. Hvar var nú líðandi lækjarniðurinn, sem suðaði lýrir eyr- llni niér, fyrst þegar ég sá hana? Eða grasilmurinn, sem lller fanst eins og leggia af fötum hennar? hg hrekk við — því að klukkan slær. Þagsverki mínu er lokið að þessu sinni. Ég sveipa kápunni l)efi að mér. Veðrið er dimt og hráslagalegt, eins og vond s<nnvizka mannanna. Inni í herberginu mínu er hlýtt og vistlegt. Hér bíður mín þessi helga kyrð, sem viðheldur lííi mínu. En í kvöld er Cllgin kyrð í liuga mér, þrátt fyrir einveruna. Þessi hjón Irafa 'askað hugarró minni og komið geði mínu í óeðlilegar sveifl- Ul' t? , . ' n-g get sem sé ekki hrundið þeim úr hug mér, hvorki °num né henni, og þó koma þau mér ekkert við. essi niæðulegi svipur konunnar fylgir mér eins og svart- 1 sknggi. Hann hefur læðst alla Jeið upp stigann með mér inn í herbergið mitt — alveg óboðinn. Ég vil lielzt vera / s v*h hann. Hann er einn af þessum skuggamyndum lífs- !ns’ Seni iifa í bakhúsum fátækrahverfanna, og liefur ekkert eJfi til þess ag læðast inn í notalegar íhúðir annara manna. Slitlegar og Iioraðar hendur konunnar eru að þvælast fyrir nieú óstyrkar og skjálfandi af eftirvæntingu þess, hvað nú ij.hamundan. Og nú tek ég fyrst eftir því, livað hún er mnan í gatslitinni kápunni. Varla annað en beinin og li^nmð 0g svo þetta eitthvað, sem á að lifa eftir dauðann, við' ,^ros^ast °g stækka í grindhoruðum líkama, sem hefst 1 skuggmn bakhúsanna og sér hvorki sól né stjörnur him- ur *nsins
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.