Uppeldi og menntun - 01.01.1992, Page 270

Sigrún Aðalbjarnardóttir

Nokkrir kennaranna nefndu að þeir hefðu farið að hugsa meira og öðruvísi um
samskiptin í skólanum en áður og áttu þá bæði við samskipti sín við nemendur og
eins samskipti milli nemenda. Sem dæmi má nefna:
Ég veiti samskiptum nemenda meiri athygli en áður og það auðveldar mér að kynnast
þeim á annan hátt og skilja þá betur.
Sumir sögðu einnig að með þessum umræðum og verkefnum fyndist þeim þeir hafa
kynnst nýjum hliðum á nemendum. Nemendur hefðu verið opinskárri og
„ánægjulegt", „áhugavert" og „lærdómsríkt" væri að kynnast viðhorfum þeirra nánar
þegar fylgst væri með umræðum þeirra.
NokkrÍF nefndu að þeir teldu sig umburðarlyndari:
Ég held að ég sé þolinmóðari, æsi mig ekki eins upp út af smámunum heldur leiti betur
eftir skoðunum og áliti nemenda.
Ég er ekki frá því að ég sé ögn umburðarlyndari en áður, þ.e. ég sé í gegnum fingur mér
með ýmislegt sem ég gerði mál úr áður. Það hlýtur að vera vegna þess að ég skil betur
mismunandi félagsþroska barnanna. Sum þeirra ráða illa við að taka á svona málum.
Ég er umburðarlyndari við nemendur og reyni að gefa mér tíma til að kryfja málin, geri
betri leit að vandanum, geri mér og betur Ijóst að enginn einn á sök og engin ein leið
er réttust. Þó er þetta ekki einhlítt því þolinmæði mín á það til að bresta. Ég reyni þó
að setja mig meira í spor nemenda.
Kennararnir sögðust einnig hugsa sig betur um hvernig þeir kæmu fram við nemendur
og hvað þeir segðu við þá:
Mér fannst ég fara að velta því meira fyrir mér hvemig ég væri, sérstaklega eftir að ég
lagði fyrir sögurnar um samskipti nemenda og kennara.
Nokkrir kennaranna sögðust jafnframt hafa fengið „mikilvæg skilaboð“ frá nemendum
þegar umræður snerust um samskipti nemenda og kennara. Sem dæmi má nefna
umræðu nemenda um stutta sögu sem var á þá leið að nemanda fannst hann vinna vel í
tímum en kennarinn hans sagði við hann að sér fyndist hann ekki vinna nægilega vel. í
umræðunum lét einn drengur, sem átti auðvelt með nám, svo um mæll að það væri
„svo erfitt að þurfa alltaf að vera duglegur.“ Kennarinn sagðist hafa tekið þetta til sín
því að hann hefði gert óþarflega miklar kröfur til hans. Loks töldu nokkrir sig hafa
meiri skilning á að taka nemendum á þeirra eigin þroskaforsendum. Einn segir t.d.:
Ég held ég hafi svolítið meiri skilning á að taka börnin eins og þau eru og hlusta á
viðhorf þeirra.
Annar segir:
Þekking og skilningur á ferli félagsþroska barna tel ég hafi opnað mér nýja sýn inn í
hugarheim þeirra og muni eiga eftir að gera mig réttsýnni og vonandi betri uppalanda.
Ég geri smám saman aðrar og ígrundaðri kröfur til nemenda.
268