Iðunn : nýr flokkur - 01.10.1934, Síða 28

314
Dauðinn i mjólk.
IÐUNN
enginn efi lengur. Þeir voru veikir af völdum sýkils,
sem að réttu lagi á heima í fjósinu.
Carpenter var ekki að fást um það, að Alice Ev-
ans var ekkert annað en ungfrú Evans og enginn
læknir — hann lagði af stað til Washington. Hún var
sú í víðri veröld, sem fróðust var um þessa hluti.
Og með miklum fyrirgangi — því að áhugi hans
gerði hann ekki beinlínis prúðmannlegan — kom hann
aftur heim til Ithaca. Hann hirti ekki hætis hót um,
hverjir verða kynnu fyrir slettunum, en tók til óspiltra
málanna, því að nú skyldi sú gáta ráðast, hvar ungu
mennirnir hefðu smitast.
Smitun þeirra mátti með vissu rekja til hinna full-
komnustu kúabúa, sem starfrækt voru undir dýra-
lækniseftirliti í grend við Ithaca. Þeir höfðu ekki hirt
kýr. Þeir höfðu ekki slátrað nautgripum. En þeir
höfðu drukkið mikið af úrvals mjólk . . . ógeril-
sneyddri. Og í þrjátíu daga samfleytt vann Carpenter
að því með áhuga, sem að mínu viti var við of, að
hrúga upp sönnunuin fyrir þvi, að hann hefði rétt
fyrir sér. Hann spýtti mjólkinni inn í marsvín. Og á
hverjum einasta degi var þessi úrvalsmjólk iðandi af
Bangssýklum.
Með því að læknum kom saman um, að Maltasótt
kæmi ekki fyrir i Ameríku, hafði Alice Evans álykt-
að, að Bangssýklarnir yrðu mjög meinlausir við að
hafast lengi við í kúm. En nú lék Carpenter sér að
því að drepa marsvín á einum mánuði og stundum
jafnvel á hálfum mánuði með Bangssýklum úr mjólk
þessara kúa. Og marsvín eru ekki verulega næm, það
kemur ekki iðulega fyrir, að Bangs- eða Brucessýklar
vinni á marsvínum og þvi síður að þeir geri það á
stuttum tíma . . . og svo það, sem ekki var síður