Iðunn : nýr flokkur - 01.10.1934, Blaðsíða 34

320
Dauðinn í mjólk.
IÐUNN
um. Tveir snjallir læknar í South Bend, Giordano og
Sensenich, sýndu nú fram á, að þrettán aðrir sjúkl-
ingar og enn tuttugu og einn, tiltölulega brattir, en
eitthvað undarlegir, höfðu allir öldusótt af völdum
Bangssýkilsins. Og enginn þessara sjúklinga fékst við
sláhun né svínarœkt. Þeir voru blátt áfram venjulegt
fólk, sem drakk ógerilsneydda mjólk.
Auk hins fræga skurðlæknis fékk nú annar frægur
læknir í South Bend öldusótt, og það var of mikið
af svo góðu. Nú átti það sér stað, sem blöðin kalla:
»Mikil hreyfing i læknaheiminum«.
Það kom sér vel fyrir íbúana i South Bend (og þó
ekki fyrir hina tvo frægu Iækna), að heldra fólkið í
bænum hafði drukkið svo mikið af ógerilsneyddri
mjólk. En Ameríka er mikið land, og enginn utan
:South Bend hafði af því nokkra gleði.
11.
En meðan þessu fór fram, hafði Bangssýkillinn, eft-
ir ýmsum krókaleiðum, aftur komið i heimsókn i
rauðu tígulsteinsbygginguna, í þetta skifti ekki til
ungfrú Evans, heldur til Eddie Francis. Goldberger og
George McCoy, forstjórinn, og Francis voru gamlir
■og reyndir stríðsmenn, hinir þrír skotliðar, hörkutól,
sem buðu dauðanum byrginn, enda hafði kæruleysi
þeirra gagnvart öllum hættum innblásið Spencer, er
hann tók til starfa. Þegar ungfrú Evans vistaði sig í
rauðu tígulsteinsbyggingunni á Fjallinu, hafði Francis
— vægast sagt — ypt öxlum við hinum æfintýralegu
kenningum hennar um, að Bruces- og Bangssýklarnir
væru bræður og tviburar. Það var ekki af lítilsvirð-
ingu á ungfrú Evans — þó að hann geri yfirleitt ekki
imikið úr kvenfólki við vísindastörf. Hann var aðeins