Iðunn : nýr flokkur - 01.10.1934, Qupperneq 86

372
Kommúnismi og kristindómur.
IÐUNN
er svo nauðsynlegt að leggja mikla áherzlu á menn-
ingarlegt og siðferðilegt uppeldi einstaklinganna. En
við það uppeldi þarf að kenna mönnum að trúa á
fleiri hugsjónir en að hafa nóg að eta, því að maður-
inn lifir ekki á einu saman brauði. Það þarf einnig
að gróðursetja í sálirnar göfugar trúarlegar hugsjónir.
Því að þrátt fyrir alt verða það hugsjónirnar, sem
toga oss áfram, þó að hægt gangi.
Kommúnistar vilja nota hina sömu leið til að koma
fram áhugamálum sínum og allar kynslóðir hafa áður
notað sér til ófarnaðar: leið ofbeldis og hnefaréttar.
Það kalla þeir manndóm og öðrum ámóta nöfnum,
alveg eins og sumir harðstjórarnir í Evrópu. Þeir vilja
vinna með stóryrðum, eins og Skúli þessi vitnar
mjög hróðugur. Þetta sýnir, að þeir eru alveg sams
konar fólk og þeir, sem þeir áfella, og líklegir til
sömu afglapa. Um þá gildir því hin forna setning:
»Þeir, sem vega með sverði, munu falla fyrir sverði«.
VI.
Þá kem ég að því, sem á að vera
kommúnismi. meginrúsínan í grein Skúla Guðjóns-
sonar. Hvað hefir kirkjan gert af skyn-
samlegu viti til að stuðla að lausn þjóðfélagslegra
vandamála? spyr hann. Ekki er þvi að neita, að
spurt er af mikilli fáfræði og svarað af enn þá meiri
fáfræði af hans hálfu. Raunar er það ekki beint verk-
efni kirkjunnar að ráða ríkjum, heldur að þroska sál-
irnar, svo að menn verði hæfari til að ráða ríkjuin á
mannúðlegan og réttlátan hátt. Eins og ég benti á
hér á undan, eru fjölda margar umbætur í mannlegu
félagi runnar undan rótum kristinnar menningar, svo
sem t. d. afnám þrælahalds, kvenfrelsi, mannúðleg