Búnaðarrit - 01.01.1903, Blaðsíða 14
10
að nái hann sér á norðan, er hann stundum feykihvass.
Örsjaldan munu þó norðanveður hafa gjört skaða að mun.
Aftur á móti kemur það fyrir að bezta gagn er að norðan-
vindi að vetri til, þegar sujóþungt er orðið, því þá sópar
Kári sveitina og kemur þá upp nóg jörð. Norðanhyljir
koma hór stundum allharðir, en aldrei standa þeir lengur
en sólarhring í senn.
Heyfengur. Tún eru yfirleitt í órækt, eu þeim mætti
auðvitað koma í rækt, og víða hagar svo til, að það er
tiltölulega auðvelt að auka þau að miklum mun.
Engjar eru víðast grasmiklar og kraftgott fóður af þeim.
Engjarækt held eg sérstaklega ætti að veita athygli. Smá-
ár og lækir streyma víða niður úr fjöllunum. Vatnið í ám
þessurn hefir mikinn forða af frjóefnum, sem sjá má af því,
að alstaðar þar sem vatn þetta fer yfir landið, sprettur vel.
En nú hagar svo til, að nálega á hverri jörð í sveitinni eru
mýrar, sem hægt er aðveitavatni yfir án mjög mikillar fyrir-
hafnar. Er þá mjög líklegt, að gras mundi aukast stór-
mikið. Annars má vera, að ótímabært sé, að tala um að
auka grasvöxt f Staðarsveit, þar sem vitaulegt er, að fleiri
þúsund hesta engi liggur ónotað ár eftir ár. E>að er ekki
ofsagt, að margur bletturinn er aldrei ljáborinu, þar sem
meðalmaður gæti slegið á 10—12 hesta yfir daginn.
Beit er víða góð að vetri til. Pjörubeit er víða fram
með sjónum, og ofar í sveitinni þykir víða gott fyrir fó á
vetrum, bæði á kvistfióum á láglendiuu og hór og þar í
fjallinu. Sem dæmi um útbeitina má nefna, að veturinn
1900—OJ gekk hrútlamb af gjafarlaust í Gaularflóa ásamt
fleira fó. Gaul er landsjóðseign, nú í eyði. Sumstaðar
teygjast hrauutungur fram úr fjallaskörðunum. I þeim er
bæði gott land og skjólasamt. Sumarland er alstaðar sér-
lega gott fyrii- stórgripi og víða eiunig fyrir ásauði.
Garðrœlct hefir töluvert verið stunduð hin siðari árin
og gefist vel, einkum við sjóinn, þar sem jarðvegurinn er
blandinn skeljasandi.
Fiskveiðar voru áður stundaðar af kappi. Nú er það