Búnaðarrit - 01.01.1903, Blaðsíða 25
21
kveldi og gat cg litið tal haft af mömjum í það sinn. Næsta
dag kom allmargt til kirkju, og dylst eigi gestsauganu að
„úáran er komin í fólkið sjálft“. Mikil eru tún á Staða-
stað en í lítilli rækt, en eg vona að séra Vilhjálmur eigi
þar, áður en lýkur, jafnmargt i fjósi og Þorgils Skarði. Fyrsta
nauðsynin, þar sem rétt alstaðar um Snæfellsnes, er að
girða. Vegur er annálaður vestur Staðarsveitina. Vötnin á
þessari flatneskju mintu mig eitthvað á Melrakkasléttu, en
hér veit mót suðri, og sandur i öldunum, kalkhorinn, og er
það auður fyrir sig, þegar menn kunna að nota. í Görð-
unum sýnist vera ágætt kartöpluland og tún svo við, sem
á verður borið, og allt slétt. Garða hefir nú keypt maður
úr Reykjavík og fer þangað i vor, fyrsti landnámsmaður
bygðarinnar á 20. öld. Vestar nokkru er Hólkot, austan
megin Hraunhafnaróss, sem nú heitir Búðaós. I Hólkoti
býr formaður búnaðarfélags Staðarsveitar, Björn Andrésson.
I félaginu eru um 20 manns, eru 2 Breiðvikingar i því, afþví
að Breiðuvíkurhreppur ber ekki sérstakt félag. Félagið er
fremur smávirkt, sem við er að búast, helzt gætir þar nýrra
sáðgarða. Mér var áður orðið meinlaust við þeunan Björn
í Iíólkoti af bréfi, sem frá honum kom til Búnaðarfélagsins
í fyrra vetur. Við áttum ekki von á, að þar um slóðir væri
hugsað um trjárækt og prýði kringum bæina. Sæmundur
heitinn Eyjólfsson hefði haft yndi af að heimsækja gamla
Björn; af öllum hans verkum þar, og úr hverju hans orði
skeiu svo mikil rækt við býlið. Gimsteinuinn var þó garð-
urinu hans með trjárunnum og ýmsum gróðri. Jörðiua
keypti hann fyrir 7 árum af landsjóði fyrir 1100 kr., hún
9 hndr. full, er i beztu rækt, gullfallegar engjar út frá tún-
mu, hægar til áveitu.—• Hana vantar ofvíða, elskuna til móð-
ur-moldarinnnar, og því lætur Jónas Eggert kveða í Huldu-
Ijóöum:
• . . „veitt hefir Fróni mikið og margt
miskunnar faðir; en blindir menn
meta það aldrei eins og ber,
unna þvi lítt sem fagurt er,