Búnaðarrit - 01.01.1903, Blaðsíða 313
309
liirðuleysi við skoðunina, þá er það sýslunefndar að athuga
slíkt og skifta þá um skoðunarmenn.
Á alþingi 1901 voru búnaðarstyrks-reglurnar endur-
skoðaðar, auknar og bættar. Þá var því atkvæði bætt við
almennu skilyrðin, að hvert það félag er væntir styrks,
skuli hafa „sett sér lög og stjórn11. Afrit af löguuum ber
að senda með bónarbréfinu til landshöfðingja um styrk-
inn 1902, og svo síðar að eius þá, er efnisbreyting er gjörð
á þeim. Allflest búnaðarfélögin, er um styrk hafa beðið,
hafa seut af'rit af lögum sínum, og hefir mér gefist kostur
á að yfirfara þau, ásamt skýrslum og reikningum félaganna.
Idest eru búnaðarfélögin í Sunulendingafjórðungi, eius
og áður er getið. Þau eru þar nærfelt í hverri sveit, að
Gullbringusýslu sleptri. í Árnessýslu eru þau t. d. 12. í
Vesturamtinu eru fólögiu muu færri. Barðastrandarsýslurn-
ar telja að eins 2, er feugu styrk síðastliðið ár, og Norð-
ur-ísafjarðarsýslu 1. — Á árunum 1890—1896, voru mörg
búnaðarfélög í þessum sýslum. Þá voru t. d. starfandi fé-
lög í flestum hreppum Isafjarðarsýslu, sem þá var eitt
sýslufélag. Félögin eru víst til enn, en framkvæmdirnar
minni síðustu árin.
Á Norðurlandi eru búnaðarfélög svo að segja f hverri
sveit. I Norður-Þingeyjarsýslu eru þau 3, og fengu 2 af
þeim styrk síðast liðið ár. Múlasýslurnar telja 16 búnaðar-
fólög, en Austur-Skaftafellssýsla 1.
Þá er að víkja að reglurn eða lögum félag-
anna.
Það er almennast, að búnaðarfélögin taki að eins yfir
eiun hrepp. I einni eða tveimur sveitum eru 2 í livorri, og
3—4 félög taka yfir 2 hreppa eða fleiri.
Tilgangur búnaðarfélaganna, samkvæmt lögum þeirra er
sá, að efla framfarir í búnaði með jarðabótum, einkum túna
og engjarækt. Sum fólög uefna og búfjárræktina, að hún
sé bætt, og leggja þar áherzluna á kynbætur. Nokkur fé-
lög hafa og ákvæði um fénaðarsýuingar, að vetrinum, t. d'
búuaðarfólag Svínavatnshrepps og fleiri.
21