Búnaðarrit - 01.01.1903, Blaðsíða 315
311
unni ekki í'uLnægt, varðar það tíðast einkverjum réttiuda-
eða hlunninda missi.
í lögum búnaðaríélags Kirkjubóls- og Fellshrepps í
Straudasýslu, er svo ákveðið, að hver félagi vinni 1 dags-
verk fyrir hvert gjaldskylt lausafjárhundrað, er hann tíund-
ar, og auk þess bæti við sig ár hvert 5 ferh.föðmum af
matjurtareit fyrir hvert jarðarhundrað í ábúðai-jörðinni.
Auk hinna almennu ákvæða, er hór hafa verið nefnd,
iunihalda lög fólaganna ýms fyrirmæli um það, livernig
landssjóðsstyrknuin skuli varið, svo og um ráðningu á verk-
mönnum og viuuu þeirra. En þar sem lögin ekki geta um
þetta, þá bera reikningaruir vanalega með sér hvernig
styrknum er varið, svo og öðrum tekjum félaganna.
I búnaðarfélagi Holtamauna er hluti teknanna lagð-
ur á vöxtu i Söfnunarsjóðinn. JÞar næst fær hver félags-
maður 3 dagsverk unnin að jarðabótum kauplaust. Það
sem þá er afgaugs af tekjuuum skiftist milli fólagsmanna
þaunig, að liver sem liefir unuið 10 dagsverk og meira fær
ákveðna auratölu á hvert dagsverk.
Sum félög verja meira og minna af tekjum síuum til
verkfærakaupa; einkum eru það hin stærri jarðyrkjuverk-
færi, svo sem plógur og herfi, sem keypt eru, og síðan lán-
uð félagsmönnum, ef þeir vilja eða geta notað sér þau.
Til vinnu beinlínis er styrknum varið í mörgum félög-
um, og fá þá félagsmenn vanalega 1—3 dagsverk ókeypis.
Þannig er því háttað i Árnessýslu og viðar. Þar sem
styrkuum er ekki varið til jarðabótavinnu beint, þá er
honum skift milli félagsmanna, sem verðlaunum fyrir uunar
jarðabætur, 25—30 aurar á dagsverkið. Þegar styrknum er
varið til vinnu þannig, að menn eru ráðnir af félaginu yfir
leugri eða skemri tíma til jarðabóta, þá fá vanlega allir fó-
iagsmenn jafna dagsverkatölu livort sem þeir, auk þess,
vinna eða láta vinna mikið eða litið. Þetta hefir sumum
þótt misrétti gagnvart þeim, er gjöra miklar jarðabætur.
Eyrir því hafa menn í einstaka félagi leitast við að fara eins-
kouar milliveg til að útiloka óánægju og ójöfnuð, og meðal
21*