Búnaðarrit - 01.01.1903, Blaðsíða 18
14
viðreisnar geta orðið, sem vafalaust geta verið mörg — ef
þau væru fyrir hendi — með tilliti til kostanna.
Eg þykist vita að öllum, sem um sveitir þessar liafa
farið, muni vera nokkuð auðsæir kostir þeirra, og því þurfi
eigi að fara um þá mörgum orðum. En af því að líklegt
er, að mér sein kunuugum rnanni séu kostirnir enn kuunari,
en ókunnugum, er um fara, og eg því kunni gjör á þeiin
deili, og það, að þér fóruð eigi um nema minsta — en þó
blómlegasta — hluta Breiðuvíkurhrepps, ætla eg hér ögn að
minnast kostanna.
Að því er Staðarsveit við lcemur er það öllum ljóst, er
á líta, að hún er grasi vafin og því slægnasveit. Munu
því flestir, er eigi eru gagnkunnugir henni, svo á lita, sem
hún sé sjálfkjörin uudir kúabú, en eigi eins vel falliu til
sauðfjárræktar. En þessu er þó varla að öllu leyti svo var-
ið. Þó sveitin só grasauðug, eins og fram er tekið, er slægj-
unum allvíða svo varið, að til þess að fenginn verði stór-
vægilegur heyskapur, svo sem kúabúum hentar, þarf mjög
mikilla umbóta við, og það mjög bráðlega. Þannig þyrfti
allvíðast injög mikilla túnbóta við, svo sem sléttana og út-
græðslu, og engjabóta að því skapi, framræslu og áveitinga,
og það alt stórvægilega á sumum stöðum. Eu þegar litið
er til þess, að búskapuum er svo farið — nærri fremur öðr-
um atvinnuvegum — að framleiðsla hans þarf að vera sem
auðveldust og auðgerðust, og hann því samfara þolir eigi í-
burðarmikinn tilkostnað, svo sem til jarðabóta, þá virðist
varla heppilega stofuað, að leggja að svo komnu aðalákorzl-
una á kúarækt í þessari sveit. Jafnframt þessu verður því
að líta á það, að þar sem allmikill lieyskapur er hór auð-
fenginn án stærri eða kostnaðarmeiri jarðabóta en svo, að
gerandi só ráð fyrir að bændur fái við þær ráðið áu veru-
legs tilkostnaðar, og auk þess er hór allviða mjög mikil
fjöruboit við sjávarsíðuna, svo og talsverð vetrarbeit á sum-
um fjall- og miðsveitarbæjunum, þá er sveitin engu síður
vel fallin til sauðfjárræktar og teldi eg enda róttara, eins og
nú stendur, að láta sauðfjárræktina sitja i fyrirrúmi, einkum