Búnaðarrit - 01.01.1920, Qupperneq 13

BÚNAÐARRIT
þar sem þab hefir verið rúið og rænt — svo klæðnaður
þess verði fegri og betri en áður. Og þá munu sveitir
vorar bjóða íbúum sínum þau lífsskilyrði, sem vel má
við una. Þar mun uppalast þrautseig og dugandi kynslóð,
sem tök hefir á að færa sjer í nyt gæði þessa lands,
og móta þjóðernið, og sjerkenni hinnar islensku þjóðar.
Það er þessi von og vissa, sem eflir dáð og dug hinna
islensku bænda. Nær 7000 þeirra eru dreifðir um sveitir
þessa lands. Hjá þeim iifir von um betri daga, að sjá
jarðirnar sínar letur ræJdaðar og betur hýstar en nú.
Að láta eigi hugfallast, þó kalt blási, svo hefir oft verið
áður, og þó bjargast til þessa dags. Þar sem vinnuafl
vantar, eða það er of dýrt, má draga saman, og þá notast
betur það, sem náttúran hefir að bjóða. En vjer búum
oss undir að stunda bú vor þannig, að mannsaflið verði
sem mest sparað. Yjer fáum oss betri verkfæri, eign-
umst betra búfje, byggjum haganlegar, notfærum oss
betur hestafl, vatnsafl, rafmagn o. fl.
Landið bíður eftir því, að það sje rœlctað. — í 1000 ár
hefir íslenska þjóðin alið hjer aldur sinn. Að mestu stund-
að rányrJcju.
Er eigi fylling tímans komin, að þessu sje hætt. —
Túnin þarf að gera öll sljett. — Holtum, móum og
mýrum, má breyta í tún, eða annað ræktað land. —
Vatni er hægt að veita um stór svæði, og á þann hátt
búa til góðar engjar. — Fóðurskortur þarf að hverfa úr
sögunni o. fl. o. íl.
íslenskir bændur ganga til starfa á þessu nýbyrjaða
ári þess vitandi, að starf þeirra er mjög þýðingarmikið
fyiir alda og óborna. Peir vilja bera hita og þunga dags-
ins, og eigi örvænta, enda munu allir sannir ættjarðar-
vinir styðja þá i þessu starfl, og stjórnarvöld vor leita
að þeim leiðum, sem hagkvæmastar þykja, til að beina
búnaði vorum í rjett horf.
Á nýársdag 1920. S. Sigurðsson,
____________ slcölaatjöii.