Búnaðarrit - 01.06.1927, Blaðsíða 114

328 BTJNAÐARRIT
blöndu fyrir veturinn. Og þetta þarf að gerast árlega,
því taðan er og verður misjöfn frá ári til árs, og verð-
lagið breytist, svo það, sem dýrast var í fyrra, getilr
orðið ódýrast í ár, eða að ári. Mjaltírnar þurfa að batna.
Aðbúðin þarf að batna. Fjósamaðurinn þarf helst að
læra að umgangast kýrnar, að minsta kosti sem vini,
og helst sem ástvini, því þá myndast sá leyniþráður
milli hans og kúnna, sem lætur hann finna til með
þeim, og úr því verður hirðing og aðbúð góð.
Að öllu þessu þarf að vinna, og það ósleytulega. En
það er ekki nóg, enda þó það sje mikilsvert. Það þarf
samhliða að vinna að því, og helst tryggja sjer að kálf-
arnir, sem aldir eru upp, sjeu eðlisbetri en mæður þeirra,
svo þeir, þegar þeir fá gott uppeldi, reynist mæðrum
sínum fremri að arðsemi.
Að leiðbeina mönnum í þessu er starf Búnaðarfjelags
íslands, en það lætur aftur einn af starfsmönnum sín-
um, ráðunautinn í kúarækt, gera þetta.
Hjer eru það nautgriparæktunarfjelögin, sem hafa
þetta starf með höndum út á meðal bænda. Þau eru eins
og allir, sem þau þekkja, og lesa það sem hjer að fram-
an er sagt, samsteypa úr norsku nautafjelögunum
og eftirlitsfjelögunum eða dönsku kúakynbótafjelögunum
og eftirlitsfjelögunum. Við höfum sameinað í einu
fjelagi, það sem þeir hafa í tveimur. Á þessu virðist
fara mjög vel, og rannsóknir þær í Danmörku um fram-
farir kúnna, sem eru bæði í eftiriitsfjelögunum og kúa-
kynbótafjelögum, og hinna, sem eru að eins í eftirlitsfje-
lögunum, segja okkur að við hjer höfum farið hárrjett
að. Þessi tvö fjelög heyra saman. Það eigum við að
halda fast við. En þó svo sje þarf margt í fjelagsskapn-
um að breytast. Það hefir verið tekið altof lítið tillit til
ætternis undaneldisskepnanna. Og það hefir iika varla
verið hægt. Engin ættbók er til enn, heldur aðeins vísir
eða byrjun á undirbúningi í þá átt. Almenningur hefir
því ekki getað fundið hvar ætti að finna góðu ættirn-