Búnaðarrit - 01.06.1927, Qupperneq 145

BÚNAÐARRIT
35»
áður ekkert tún. Meðan hann bjó í Arnarbæli jókst
æðarvarpið ur 5 — 7 kg. upp í 16 kg.
Að Staðarfelli flutti Magnús vorið 1903 og keypti þá
jörðina. Byrjaði hann þegar að gera þar jarðabætur*
Hefir hann sljettað 4,5 ha., og gert skurði til að þurka
túnstæði.
Um túnið hefir hann gert tvíhlaðinn grjótgarð 1400
metr. langan og vörslugarð 460 metr2.
Gaddavírsgirðing er um engjar og beitiland, hvort r
sínu lagi, 8976 metr. samtals.
Áburðarhús 62 m3 og for 13 m3. — Gefur nú tún-
ið af sjer um og yfir 400 hesta og töðufallið hefir
aukist um helming.
Nátthagagirðingu hefir hann endurbætt og girt fyrir
hættur — hrap í fjallinu ofan við bæinn.
Magnús hefir bygt upp öll peningshús, þar á meðal
samstæð hús fyrir 250 fjár með hlöðu á bak við, niður-
grafna um 1,80 metr. og er þar steinsteypt. — Vatns-
leiðsla er í túninu 200 metr. löng. Fjós fyrir 10 gripi
og hesthús með hlöðu, veggirnir steyptir, en gaflar hlöð-
unnar úr viði. Einnig er vatnsleiðsla í fjósið. — íbúð-
arhúsið er steinsteypt, stórt og afar vandað, og er
vatnsleiðsla í það 180 metr. löng. — Jarðabæturnar
nema samtals yfir 3000 dagsverkum.
Æðarvarpið hefir Magnús aukið. Einnig fundið upp
nýja aðferð til að verka kópaskinn, og verða þau hvítari
og fallegri en ella gerist.
Hann hefir um mörg ár notað iýsi til fóðurs og gefist
ágætlega (sbr. „Freyr" XI. árg. 1914, 6.—7. hefti).
Magnús byrjaði búskap með litil efni, en hefir með
framúrskarandi dugnaði efnast vel. Þó hefir hann
lagt afarmikið i jarðar- og húsahætur, og ekkert sparað
til að gera það sem best úr garði.
Reglu- og hirðusemi er þar á öllum hlutum og um-
gengnin til fyrirmyndar.