Morgunn - 01.12.1934, Blaðsíða 96

222
MORGUNN
og að þær sannanir, sem bæði koma frá andlegum heimi
og frá efnisheimi jarðarinnar, sé stöðugt að styrkja þá
staðreynd, að maðurinn lifi það, sem vér rangnefnum
„dauða“.
V.
Staðhættir astral-heimsins.
Heimurinn, s.em litli maðurinn vor er nú staddur í,
er sami heimurinn, sem vér munum öll eitt sinn gista,
hvort sem oss líkar betur eða miður — hvort sem vér
trúum á lífið eftir dauðann eða ekki.
Vér vitum nú töluvert um þennan nýja heim, sem
er mjög lílcur vorum, þótt hann sé nokkuru eldri sök-
um sveiflu-ástæðna, því að hann er astral-samstæða
jarðarinnar, jafn að stærð og lögun og fellur alveg
saman við hana.
Þetta er eklci annað svið hvað stað snertir, því að það
lifir, ,er og hrærist með og í oss á hverju augnabliki
lífs vors, og eins og vér flytjum með oss og í oss vorn
eigin andlega líkama, þannig flytur jörðin með sér sinn,
sem nefndur er astrál-svæði. Sjálfu er svæði þessu skift
í sjö megin tilverusvið og þróunar, og sérhverju þeirra
sviða er síðan skift í hundruð undirsviða.
En hvernig vitum vér þetta?
Vér vitum það fyrst og fremst með þeirri fræðslu
í gegnum miðla og í gegnum ,,raddir“ utan miðils. Og
að lokum með „innsæi“ og „innblásturs-fjarhrifum“,
sem vér höfum orðið fyrir, er vér höfum gerst vorir
eigin miðlar.
Eins og vænta mátti þaðan, sem ekki er um að
ræða neinn ,,upphugsaðan“ himinn og helvíti, þá hafa
skýrslurnar, sem vér höfum fengið, verið nákvæmlega
eins og jafnmikið frábrugðnar hver annari sem orðið
hefði, ef vér hefðum verið að hlýða á frásagnir af vör-
um margvíslegra manna, er heimsótt hefðu einhvern