Morgunn - 01.12.1934, Blaðsíða 105

M0E6UNN
231
þeir séu eins fastir. Og stundum tekur það mörg ár fyrir
þá að átta sig ... eins og þeir eru lengi að átta sig, sem
fræðslunnar hafa notið af þeirra hálfu!
Andarnir, sem prófessor Richet skýrir frá, voru rann-
sakaðir hvað snerti lungnaþrýsting, hjartaslög og hendur
þeirra voru heitar. En hér er öðru til að dreifa, því að
þetta voru líkamaðir andar, og þá voru þeir sambærilegir
við sjálf oss meðan vér erum í jarðneskum líkama.
En frekari rannsóknir munu vafalaust varpa ljósi yf-
ir ýms dularfull tilbrigði og skýra fyrirbrigði, sem vér
getum enga grein gert oss fyrir að svo komnu.
Vér erum, eins og oft hefir áður verið tekið fram,
börn í þessu öll og vanþekking vor gegndarlaus.
Ef vér vildum einungis minnast þess, að á astral-
svæðinu er alt nákvæmlega eins og hér, að undanskildum
þeim eina en djúptæka mismun, að þar fyrir handan er
hvorki hold né blóð né „efni“, að efnið er að minsta kosti
svo fíngert, að það er ekki hægt að telja það sama eðlis og
„efni“ á jörðunni, þá erum vér á réttri leið. En það er
hægt að sjá þar fyrir handan hugræna samstæðu alls þess,
sem á jörðunni er til.
Vér tökum til dæmis fæðu. Gamlar venjur eru líf-
seigar, og ekki síst venjan að matast. Fæða astral-búans
"verður fyr eða síðar eterisk, en sálir, sem hafa ekki jafn-
að sig en eru nú alt í einu komnar á þetta óþekta svið og
halda, að þær séu enn á jörðunni, finna til hungurs og þrá
•staðgóða fæðu, fá hana í meira eða minna líkamaðri mynd.
Þegar Sir Oliver Lodge skýrði fákænum heimi frá því
í „Raymond ‘, að unt væri að fá wliisky og vindla á astral-
svæðinu, þá hlógu menn bæði að Raymond og hinum djarfa
og vitra föður hans, alveg eins og dárast var að Jesú og
eins og dárast er að sérhverjum rithöfundi, sem eitthvað
nýstárlegt hefir að segja og frábrugðið gömlum venjum.
En Raymond hafði rétt fyrir sér, og þessir spekingar
"vorir hafa rangt fyrir sér, eins og nærri því æfinlega.
Þýtt af R. E. K.