Morgunn - 01.12.1934, Blaðsíða 20

146
MORGUNN
fyrirkomulag, sem gafst ágætlega. í hvert skifti, sem
hann ætlaði í veizlu, kom hann til Erskines ,einni stundu
áður, eða þar um bil, og sofnaði. Erskine leysti hann þá.
undan fullkomnu áfengisbanni, ogsagði honum nákvæm-
lega, hve mikið hann mætti drekka. Honum reyndist með
öllu ókleift að drekka meira en honum hafði verið leyft.
Daginn eftir kom hann aftur, og þá var lagt á hann full-
komið áfengisbann. Erskine kveðst hafa horft á menn,
sem hefðu gefið samþykki sitt til þess að fullkomið á-
fengisbann væri á þá lagt, rétta út hendurnar eftir glasi
með áfengi og ekki geta með nokkuru mótitekið það upp.
Og hann kveðst hafa séð mann þiggja sígarettu, sem
var umfram það, er honum hafði verið leyft, og gleyma
að kveikja í henni.
En hann biður menn að athuga það vel, að hann
hefði ekkert getað gert fyrir þessa menn, ef þeir hefðu
ekki viljað hjálpa sér sjálfir. Vísindalega talað, segir
hann, voru það mennirnir, sem fengu þessu framgengt
sjálfir. Eg gerði ekki annað en vísa þeim veginn.
IV.
Eitt af hinum merkilegustu fyrirbrigðum, sem gerst
hafa við tilraunir Erskines, er ferðalög undirvitundar-
innar, sem Erskine hyggur að sé sama sem sálin. Enda
höfum við hér á landi nefnt þetta fyrirbrigði sálfarir.
Það er ómótmælanlegt að undirvitundin getur yfir-
gefið líkamann í dáleiðslu, farið víðsvegar um, veitt því
athygli, sem fyrir henni verður, og samtímis skýrt frá
því, er fyrir hana hefir borið með rödd hins dáleidda
manns.
Það sem undirvitundin athugar og skýrir frá er ekki
í vitund dávaldsins, né heldur getur dáleiddi maðurinn
vitað neitt um það. Það heyrir til hinu jarðneska lífi, svo
að hægt er að ganga úr skugga um það.
Einu sinni kom til hans 16 ára piltur, sonur eins af
vinum hans, og það vildi svo til, að hann spurði piltinn,.