Morgunn - 01.12.1934, Side 99

MORGUNN
225
Itenninga gagnvart þessum sjö sviðum, sem óháð eru
tímanum, og þó eru þau ekki nema eitt þrep í óendan-
legum stiga þróunarinnar, því að baki þeim eru bók-
staflega takmarkalaus fjöldi af sviðum, sem sífelt verður
erfiðara og erfiðara að komast að, en þó verður komist að!
„Tíminn“ er ekkert annað en ímynduð afleiðing af
möndulsnúningi jarðarinnar og árlegri ferð hennar
kringum sólina. Fyrir þá sök er tíminn ekki til fyrir
handan.
Þar er enginn „tími“ sökum þess, að astral-sólin,
sem er ekki samstæða vorrar sólar, þó astral-svæðið sé
samstæða jarðarinnar, fær ljós sitt frá huldum hugrænum
og andlegum lindum og skín stöðugt. Eg hygg, að þetta
sólarljós þeirra komi til þeirra frá hærri „andans“ svið-
um, sem liggja fyrir ,,utan“ astral-svæðið, en þetta svið
er þriðja sviðið, sem maðurinn hefir samband við í rúm-
inu, en öll eru þessi svið, jörðin, astral-svæðið og andans-
svæðið hvert öðru samlöguð.
Engin „nótt“ er þar fyrir handan, því að hún er
sérstaklega einkennandi fyrir jarðlífið. Hinsvegar er stöð-
ugt, en ekki tímabundið rökkur á lægri sviðum astral-
svæðisins, en rökkur þetta eða myrlcur dvínar þess
hærra, sem komið er, þar til á hæsta sviðinu („Sumar-
landinu“ eða ,,himninum“) er meira Ijós en nokkuru
sinni hefir verið á jörðunni.
Því að astral-svæðið eða heimurinn snýst ekki um-
hverfis sól jarðarinnar né jafnvel umhverfis astral-sól-
ina, sem ljósið veitir, heldur hygg eg, að ljósið sé líkast
straum eða síma sem ekkert efni stöðvar; en nótt vor
stafar einmitt af slíkri stöðvun.
1 stuttu máli, hér er um tvær sólir að ræða. Sólin,
sem vér jarðarbúar snúumst umhverfis í efninu, og er sú
sól dauft endurskin þeirrar andlegu sólar, sem er guð.
En er vér höfum yfirgefið jarðneskan líkama, þá snú-
umst vér ekki lengur umhverfis sól vora, heldur snú-
15
L