Morgunn - 01.06.1936, Blaðsíða 23

MORGUNN
17
öll slík starfsemi greiðir hinum háleitu áhrifum leið til
mannanna, og gerir þá hæfari móttakendur og samstarfs-
menn. Því skulum vér fagna því, hvert sinn sem oss auðn-
ast ný vitneskja um þessa hluti, hvort heldur er fyrir
eigin reynslu eða annara. Alt gerir það oss léttara að hag-
nýta oss hina æðstu hjálp, sem vér eigum völ á, hjálp
meistarans Jesú, hans, sem var hreinastur farvegur Guðs
til mannanna. Keppum því að því, að stilla viðtæki huga
vors í samræmi við þær máttugu orkubylgjur, sem ætíð
eru sendar út frá miðstöð máttarins, og sem endurvarpast
til vor frá göfugum öndum, sem láta sér ant um oss, og
eru oss kærir. Reynum að verða sjálf samræmir samhljóm-
ar í hinni miklu hljómkviðu allífsins!
Sigurður H. Kvaran.
Minningarorð flutt á fundi S. R. F. í. i febr. 1936.
Eftir sira Kristinn Danielsson.
Kæru félagssystkini!
Eg þykist viss um, að okkur sé flestum það sama í
hug, að síðan við vorum hér síðast á fundi, 22. f. m.,
höfum við orðið fyrir því mótlæti, að sjá á bak einum
félagsbróður, sem var á flesta lund einn hinn bezti og nýt-
asti félagsmaður, sem við áttum.
Það er Sigurður læknir Hjörleifsson Kvaran, bróðir
forseta vors.
Eins og yður öllum er kunnugt, þá andaðist hann
skyndilega á kyndilmessu hinn 2. d. þ. m.
Hann var að vísu nokkuð farinn að láta heilsu, og
serstaklega var sjón hans farin mjög að deprast, svo að
ef það hefði eigi verið, mundi hann vafalaust hafa unnið
enn meira fyrir félag vort með ritstörfum og ræðuhöld-
um, en hann nú orðið gat gjört.
2