Morgunn - 01.06.1936, Blaðsíða 46
40
MORGUNN
tistafundi, og nafnlaus bréfritari skýrði sóknarprestin-
um frá því. Kæra var borin á hann fyrir biskupinum af
Winchester, og Elliott varð að segja af sér aðstoðarprests-
embætti sínu, án þess að honum væri veitt annað í staðinn.
Þá fékk hann vinnu við hergagnabúrið í Woolwich
að vinna þar að vopnagerð. Eftir sex mánuði sendi bisk-
upinn eftir honum og spurði, hvort samneyti hans við
heimshyggjumenn hefði barið úr höfði hans hinar „und-
arlegu sálrænu skoðanir". Elliott svaraði, að það hefði
einungis styrkt sannfæringu sína. Þegar biskupinn spurði,.
hvort kona hans væri honum sammála, þá svaraði hann,.
að konan sín væri miðill sjálf.
Án efa í þeirri von að geta breytt skoðun hins unga
manns bauð biskupinn honum og konu hans að dvelja
hjá honum í nokkra daga. Og hann samþykti að eiga
hálfrar klukkustundar viðtal við konuna.
En samtalið stóð í hálfa aðra klukkustund, og þegar
því var lokið kallaði biskupinn á Elliott og sagði við hann:
„Konan yðar hefir hjálpað mér miklu meira en eg hefði
getað hjálpað henni. Hún er hinn ágætasti kvenguðfræð-
ingur, sem eg hefi fyrir hitt. Eg lagði fyrir hana runu af
spurningum um guðfræðileg og önnur efni. Hún svaraði
mér með guðfræðilegum orðtækjum og svör hennar voru
aðdáanleg“.
I raun og veru kunni frú Elliott ekkert í guðfræði.
Svör sín við spurningum biskupsins fékk hún frá stjórn-
anda sínum.
Þá talaði Elliott við biskupinn um hina fjölmörgu
sálrænu staði, sem væri að finna í ritningunni. Biskupinn
réð nú af, að bægja honum ekki lengur frá kirkjunni og
veitti honum aðstoðarprestsembættið í Bournemouth.
Prédikun hans hlaut svo mikla almenningshylli, að
hann fékk miklu meiri aðsókn en sóknarpresturinn. Hann
var látinn halda samkomur í bæjarþinghöllinni og söfn-
uðurinn fylgdi honum einnig þangað. Þá var honum feng-
ið prédikunarstarf við kirkju annarstaðar, 9 mílur í burtu,