Morgunn - 01.06.1936, Blaðsíða 109

MORGUNN
103
eða öðru, ráðgáturnar urðu stöðugt fleiri og örðugri við-
fangs; eg gerði mér ekki grein fyrir því þá, að stundum
er myrkrið svartast undir aftureldinguna.
Snemma á árinu 1918 dreymdi mig eftirfarandi
draum, eg segi ykkur hann ekki vegna þess að hann hafi
ahnent sannanagildi, en ei að síður tel eg að með honum
hafi fyrstu geislar upprennandi dags borist inn í líf mitt
°g þess vegna tel eg rétt að láta ykkur heyra hann.
Mig dreymdi að eg væri einn á gangi um víðáttumikl-
ar grasi grónar grundir, hægra megin við mig sá eg hátt
feU, fanst það einna áþekkast Helgafelli í Vestmannaeyj-
um að útliti. Veður var gott og sólskin mikið. Eg var þess
ekki meðvitandi að eg ætlaði neitt ákveðið, mér fanst
adklu fremur sem eg reikaði þarna um í hálfgerðri leiðslu.
Eg nam alt í einu staðar við ofurlitla hæð og litaðist um,
utsýnið var yndisfagurt að mér þótti, eins og einhver
Suðdómlegur unaður væri ofinn í náttúruna umhverfis
tthg. Athygli mín beindist nú að einskonar opi eða dyrum,
er eg sá á hæð þessari. Eg hugsaði mér nú að athuga þetta
hetur og gekk inn um þessar dyr. Eg sá að þetta var í
raun og veru langur gangur, sem virtist liggja eftir allri
hæðinni, og sá eg ekki fyrir enda hans. Rúm voru sitt til
hvorrar hliðar í gangi þessum, hvert áfast við annað og
lá maður í hverju rúmi. Eg gekk nú áfram og gætti að,
hvort eg þekti nokkura af þeim, er þarna hvíldu, en svo
var ekki. Eg hélt samt áfram, þar til eg nam staðar við
rum eitt, hægra megin við mig, eg þekti þar föður minn.
Eg laut niður að honum og heilsaði honum með kossi.
Hann tók mjög ástúðlega á móti mér og tók um hægri
hönd mína. Eg rétti mig upp og mælti frá mér numinn af
Eleði: „Pabbi, nú fyrst sé eg að guð er góður að lofa mér
að hitta þig hérna“. „Já, barnið mitt“, mælti hann, „það
er gott að þú skulir vera búinn að sjá það, þú mátt líka
Ifúa því að guð er góður“. Eg spurði hann því næst hvern-
Jg honum liði, en hann svaraði því ekki á þann hátt, er
eg vonaðist eftir. Hann hélt enn í höndina á mér og segir