Morgunn - 01.06.1936, Blaðsíða 125

MORGUNN
119
'orði: „Sams konar fyrirbrigði benda á sams konar or-
sakir. Hvergi er getið um að sannast hafi á vorum tím-
um, að persónuleikur guðdómsins eða guð sjálfur hafi
tekið nokkurn sálrænan mann í sambandsástand. Sömu-
leiðis er ekki til nokkur snefill af sönnunargögnum fyr-
ir því, að ljósin, vindþyturinn, eða sambandsástand
Postulanna og annara, sem viðstaddir voru á hvítasunn-
unni, hafi verið afleiðing af komu og návist heilags
anda sem þriðju persónu guðdómsins, eins og kirkjurn-
ar halda fram. Þetta var ekki birting neinnar persónu
guðdómsins, heldur stafaði af návist engil-sendiboða
hans, er störfuðu í hans umboði. Þess vegna ætti að
standa í Postulasögunni II., 4.: ,,Eins og andarnir gáfu
þeim að mæla“ og ekki „eins og andinn gaf þeim að
mæla“, eins og þar stendur nú“.
Presturinn styður þennan skilning sinn með þeirri
frásögn, að þeir mörgu útlendingar, sem þar voru sam-
an komnir, heyrðu talað hver á sinni tungu, og ber það
saman við það, að hann hefir sjálfur heyrt talað í sam-
bandsástandi á frönsku, ítölsku, serbnesku, þýzku og
hindustani, og telur það bersýnilegt, að stjórnendurnir
hafi talað sama málið, sem þeir höfðu talað í jarðlífinu.
„Það er fyllilega ljóst hverjum reyndum og hleypi-
úómalausum manni, sem hefir kynt sér þessi málefni“,
segir presturinn enn fremur, „að hvítasunnufyrirbrigð-
in stöfuðu frá englum guðs eða sendiboðum; og þá hafa
þetta auðsjáanlega verið aðallega mannlegir englar •—
andar framliðinna manna — og áreiðanlega e k k i, eins
°g kirkjurnar halda ranglega fram, þriðja persóna guð-
dómsins“.
Presturinn bendir því næst á ýmsa staði í Nýja
Testamentinu, þar sem heilögum anda sé ranglega eign-
að það sem fyrir mennina bar og hann telur bersýni-
iegt að hafi stafað frá sendiboðum guðs. Því næst held-
u*- hann áfram á þessa leið: