Morgunn - 01.06.1936, Blaðsíða 114

108
MORGUNN
ir og vera svo þétt saman, að mér var ekki unt að telja þár
fjarlægðust þeir svo smátt og smátt og fylgdi eg þeim
með augunum eins lengi og sjón mín leyfði.
Um morguninn, þegar eg vaknaði, mundi eg draum-
inn vel og ákvað með sjálfum mér að rísa árla úr rekkju,
ganga niður að höfn til þess að grenslast eftir hvort eg
kynni að sjá þetta skip á höfninni, er eg hafði horft svona
gaumgæfilega á í draumnum og séð svona greinilega, og
vita þá hvaða skip þetta væri. Eg gekk nú niður eftir og
ofan að steinbryggju; hitti eg þar frænda minn, er Ólaf-
ur hét, var hann að fara til skips þess, er hann var ráð-
inn á þessa vertíð, en það var einmitt að leggja af stað
á veiðar þennan morgunn. Skipið, er hann var ráðinn á,
hét Georg, en það var einmitt skipið, sem eg hafði séð í
draumnum, og þekti eg það þegar er eg kom niður eftir.
Eg gaf mig á tal við þennan frænda minn, og spurði hann
m. a. að því, hvernig vertíðin legðist í hann, hvort hann
héldi að hann myndi fiska vel o. s. frv. „Eg veit ekki“,
sagði frændi minn, „mig hefir aldrei dreymt eins fyrir
vertíðinni eins og í vetur, en hvort það verður fyrir afln
eða fyrir hverju það verður — það er mér hulið“. Sam-
tal okkar varð ekki lengra, vegna þess að bátur var kom-
inn frá skipinu til að sækja háseta þá, er enn voru eftir
í landi. Við kvöddumst því þegar og gátum ekki talað
meira saman, en þetta varð síðasta samverustundin okk-
ar og síðustu kveðjurnar; eg sá hann aldrei aftur. Skipið
fórst með allri áhöfn.
í almanaki Þjóðvinafélagsins er skýrt frá því, að
þilskipið Georg hafi farist 28. marz 1907 í ofsaveðri, er
geisaði fyrir sunnan land og víðar. Á skipi þessu voru
alls 21 manns, er fórust allir.
Vetrarvertíðina 1910 var eg háseti á þilskipinu
Skarphéðinn, er Miljónafélagið svonefnda átti þá. Vor-
um við einkum við veiðar á Selvogsbanka, því að þar
þóttu þá beztu og fengsælustu fiskimiðin. Þann 30. marz
áðurnefnt ár vorum við staddir á þessum slóðum, og er