Morgunn - 01.06.1936, Blaðsíða 71

MORGUNN
65
Pjónusta englanna.
XI.
Eg held, að margir menn séu, án þess að þeir viti af
t>ví, gæddir einhverri tegund þess, sem alment er nefnt
sálrænir hæfileikar; þegar þeir hæfileikar ná að þrosk-
ast, geta mennirnir með þeim komist í samband við þá,
sem í dauðanum hafa farið inn á annað tilverustig. Sum-
ir kunna að geta séð þá; aðrir kunna að geta heyrt til
þeirra; og sumir eru svo lánsamir, að þeir geta bæði séð
Þá og heyrt til þeirra. Svo eru aðrir, sem ef til vill geta
hvorki séð þá né heyrt til þeirra, en eru næmir fyrir
áhrifum frá þeim. Sannast að segja held eg, að mikill
meirihluti mannanna verði fyrir slíkum áhrifum, þó að
tiltölulega fáir þeirra viti af því. Og það má rækta næm-
leikann fyrir áhrifum úr heimi andanna og þroska hann,
þangað til hann er orðinn ein hin mesta blessun.
Eftir er eg var farin úr spítalanum og farin að fást
við hjúkrun í heimahúsum, var eg fengin til að hjúkra
gamalli frú, sem þjáðist af kvalafullum innvortis sjúk-
úómi. Sjúkdómurinn var ólæknandi nema með holdskurði,
°g konan var svo gömul, að hún mundi hafa dáið af
skurðinum. Hún var ekkja og einkadóttir hennar dvald-
ist hjá henni. Hún bar þrautir sínar með mikilli hreysti,
hvartaði aldrei, en þegar dóttirin fékk að vita að móðir
hennar mundi innan skamms verða tekin frá henni, var
s°rg hennar mjög átakanleg.
Dóttirin var góð kona og guðrækin. Hún trúði því,
a<5 móðir hennar mundi fá hvíld og ánægju í himnaríki.
Það var hugsunin um það, hve einmana hún sjálf mundi
yerða, þegar sú manneskjan, sem hún hafði elskað svo
^nnilega, væri farin frá henni, sem kom henni til að ótt-
e