Morgunn - 01.06.1936, Blaðsíða 42
36
MOKGUNN
kæmi til leiðar því ákveðna ástandi, sem kallað væri ímynd-
unarþungi.
Síra Elliott var þó með sjálfum sér sannfærður um,
að sérfræðingurinn hefði rangt fyrir sér, svo að það var
fenginn annar læknir til þess að rannsaka og hann stað-
festi einnig skoðun sérfræðingsins. Hann sagði, að það
væri alt ímyndun og réði Elliott til að tala alvarlega um
fyrir konu sinni. Þegar þessar fortölur tjáðu ekki, stakk
læknirinn upp á að gerður væri uppskurður, sem gera
mundi frú Elliott óbyrju. Það sagði hann mundi sannfæra
hana um að þungunin væri ekki annað en ímyndun.
En frú Elliott var enn þá sannfærð um, að einkenn-
in væru að réttu eðli og samþykti ekki að gerður væri
uppskurður.
Þá nótt voru Elliott og kona hans á bæn, að þeim
mætti veitast leiðsögn og báðu um að þeim yrði sendur
sendiboði. Á þessum tíma vissu þau bæði talsvert mikið
um spíritisma og að þau höfðu bæði sálræna hæfileika,
hún skyggni og dul-heyrnargáfu.
Nær því samstundis er þau höfðu beðið birtist þeim
andaleiðtogi. Hann skýrði frá, að sérfræðingurinn hefði
ákveðið sjúkdóminn rangt, það væri rétt, sem þau hefðu
haldið og barnið mundi fæðast í næstkomandi júnímánuði.
Eftir þessa opinberun aftók Elliott uppskurðinn. Sér-
fræðingurinn heimskaði hann fyrir það, en hann lét það
ekki á sig fá.
En þrátt fyrir þennan ákveðna ásetning var ekki
laust við, að hann væri hikandi. Það gæti þó verið, að
leiðtoginn færi vilt, svo að hann bað nú um að fá meiri
leiðsögn.
Leiðtoginn birtist aftur og Elliott spurði hann, hvort
hann gæti ekki vísað sér á lækni, sem staðfest gæti þá
sannfæring, að einkennin væru eðlileg.
„Jú“, svaraði leiðtoginn. „Farðu fyrst á fund bisk-
upsins þíns, segðu honum hvað fyrir hafi komið og vittu