Morgunn - 01.12.1939, Síða 38

164
M 0 R G U N N
fundarmönnum ef til vill ekki neina skýringu á tilefni
þessa að því sinni, er sjálfsagt fyrir þá að verða þegar við
óskum hans.
Þá getur einnig komið fyrir, að stjórnendum miðlanna
og samstarfsmönnum þeirra sé ekki unnt að koma neinu
til leiðar; ríkir þá einatt algerð þögn, sem verkar oft hálf-
lamandi á fundarmenn, eins og umhverfið tæmist og verði
innihaldslaust. Tilefni þessara „dauðu augnablika“, sem
stundum eru svo nefnd, er talið geta m. a. verið að miðill-
inn eða einhver fundarmanna hafi reynt um of á líkam-
lega krafta sína stuttu áður en fundinn skyldi halda, eða
þá það, að miðillinn hafi fundi of þétt. Verði engin breyting
á þessu og telji stjórnandinn heppilegast að slíta fundi, er
sjálfsagt að verða við þeim óskum. Venjulega er þó að eins
um augnablikstöf að ræða og söngur af hálfu fundar-
manna hjálpar oft til að koma þessu í lag. Stundum geta
og þessi „dauðu augnablik" stafað af orsökum, sem við
vitum engin deili á. I þau rúm þrjátíu ár, sem ég hef tek-
ið þátt í þess konar starfsemi, hefir þetta að eins einu sinni
komið fyrir. Voru þá tveir samvanir og ágætir miðlar á
fundinum.
Það getur að vísu oft komið fyrir, að stundum heyrist
ekkert til stjórnandans eða samverkamanna hans um
lengri eða skemmri tíma, og algerð þögn ríki á fundinum
af hálfu þeirra um hríð, en slík þögn á ekkert skylt við
þögn þá, er einkennir hin svonefndu „dauðu augnablik“,
umhverfið er þrungið friði og samúð, þrátt fyrir það, þó
að fundarmenn verði þess ekki varir að neitt sé aðhafzt.
En það er eigi að síður áreiðanlegt, að stjórnendur miðl-
anna eru ekki aðgerðalausir, þögnin stafar þá aðeins af
því, að þeir eru að vinna að undirbúningi undir eitthvað
það, sem þeir hyggjast að gera í framtíðinni, eða starfsemi
þeirra sérstaklega varðar.
En felur miðilsstarfið ekki í sér einhverjar hættur? Lam-
ar það ekki starfsþrótt miðlanna á einhverjum öðrum svið-
um? Þannig spyrja menn oft. 1 fyrra erindi mínu svaraði