Morgunn - 01.12.1971, Page 38
116
MORGUNN
hann hverfa. Að nokkurri stundu liðinni tók frænka frú Köber
lokkinn.
Meðan þessi furðulegu fyrirbæri voru að gerast urðu vissar
breytingar í lífi þeirra Dahls og dóttur hans Ingeborg. Árið
1924, fimm árum eftir lát Ludvigs, lézt Ragnar bróðir hans
einnig. Ekki alllöngu síðar kom hann einnig fram sem annar
stjómandi Ingeborg. Þá gerðist það einnig á þessu tímabili, að
Ingeborg og maður hennar Köber ákváðu að skilja. Að fengn-
um þessum skilnaði, trúlofaðist Ingeborg lögfræðingi nokkr-
um, Segelcke að nafni. En þrátt fyrir allar þessar breytingar í
lífi hennar héldu miðilshæfileikar hennar áfram að þroskast
allan tímann.
Haustið 1934 sneri prófessor Wereide aftur heim til Osló
úr utanlandsferð. Var honum þá skýrt frá hinum sorglega
dauða Dahls dómara, sem hafði dmkknað við Hankö þann 8.
ágúst. En samtímis upplýstu ýmsir vinir hans, sem höfðu
áhuga á sálarrannsóknum, hann um það, að dóttir Dahls Inge-
borg, hefði margsinnis sagt fyrir dauða hans. En sjálf vissi
Ingeborg ekkert um þessar spár sínar fyrr en eftir lát föður
síns. Þær höfðu komið fram í svefntransi. Var þeim haldið
leyndum fyrir miðlinum, þegar hann vaknaði.
Carl Vett frá Kaupmannahöfn, sem var ritari í samtökum,
sem stjómuðu alþjóðaráðstefnum sálarrannsóknamanna, hafði
einnig frétt um lát Dahls dómara og spá dóttur hans. Herra
Vett skrifaði þá til prófessors Wereide og óskaði þess að hann
rannsakaði kringumstæður, svo hann gæti gefið fullkomna
skýrslu um þetta mál. Þetta gerði hann. Komst hann að þeirri
niðurstöðu, að þessi spádómur hefði greinilega átt sér stað að
ýmsu fólki viðstöddu, og ekki væri minnsta ástæða til þess að
efast um sannleiksgildi vitnisburðar þess.
Skýrslu þessa las prófessorinn svo upp á fundi í Norska sál-
arsannsóknafélaginu þann 4. október 1934. Voru blaðamenn
viðstaddir á fundi þessum. Síðar kom í ljós, að blöð þeirra, sem
skrifuðu ýtarlega um málið, vöktu á því mikla athygli, sem
reyndist hafa óheillavænleg áhrif á gang þess.
Því að þá var það, að moldviðrið skall á. Um leið og blöðin