Morgunn - 01.12.1971, Qupperneq 43

OPINBER OFSÓKN
121
til kynna gæti gefið, að miðillinn hefði nokkra hugmynd um
spá sina um dauða föðurins.
Áður en lengra er haldið, verður að geta þess til skýringar,
að spár Ingeborg um lát föður síns höfðu gerzt með ósjálf-
ráðri skrift á svonefnt plansettuborð, sem stundum eru notuð
af miðlum í þessum tilgangi. Sérfræðingum kom saman um
það, að aðalatriðið í sambandi við spána væri spursmálið um
plansettufyrirbrigðið, sem orsakaði spádóminn. Þar eð miðill-
inn var alltaf í svefntransi, þegar hann kom fram með spá
þessa, og var jafnframt eina persónan, sem snerti plansettu-
borðið, þá virtist liggja í augum uppi, að ekki væri hægt að
útskýra fyrirbrigðið á náttúrlegan hátt.
Að lokum var ákveðið að leysa spursmálið með því að rann-
saka hvernig plansettan væri hreyfð. I því skyni var tveim
sérfræðingum falið að rannsaka hvernig Ingeborg fór að því
að hreyfa plansettuna, og var þetta gaumgæfilega prófað í sér-
stöku tilraunaherbergi. Við tilraun þessa voru einungis við-
staddir, auk miðilsins, fyrrgreindir tveir sérfræðingar og heim-
ilislæknir Ingeborg. En svo undarlega fór, að aldrei var birt
opinberlega skýrsla um niðurstöður þessarar rannsóknar.
Hvað hefði nú gerzt, ef skýrsla um þessa rannsókn hefði ver-
ið birt? Þessari spurningu svaraði prófessor Wereide með því
að vitna í aðra spurningu, sem hann sjálfur kom fram með við
allt annað tækifæri. Hann tók þá þátt í fyrstu alþjóðráðstefn-
unni um sálarrannsóknir i Kaupmannahöfn árið 1923. Og í
samtali við hinn fræga þýzka rannsóknara, barón Albert von
Schrenck-Notzing, spurði ég hann:
„Trúið þér því af einlægni, að öll þessi fyrirbrigði, sem þér
lýsið yfir að eigi sér einungis rætur í undirvitundinni, geti
ekki að neinu leyti stafað af látnum, skynsemigæddum ver-
um?“ Svar von Schrenck-Notzing var þetta:
„Vitanlega ekki. En hvað haldið þér að gerðist, ef ég leyfði
mér að nefna slíkan möguleika á opinberum vettvangi? Því
yrði lýst yfir, að ég væri spíritisti og álit mitt sem vísinda-
manns hryndi til grunna.“
Næstum tveim árum eftir að þetta ofviðri skall á, þann 5.