Morgunn


Morgunn - 01.12.1971, Side 51

Morgunn - 01.12.1971, Side 51
GERARD CROISET OG HUGSKYNJANIR HANS 129 liann, þegar hann heilsaði honum: „Ég veit, herra, hvers vegna þú komst ekki í skólann til að kenna okkur í gær. Þú fórst til að finna unga ljóshærða konu, sem var með rauða rós í barm- inum. Þú ætlar að giftast henni“. Kennarinn féll í stafi af undrun. Hann hafði einmitt fengið frí til að hitta unnustuna, sem hann ætlaði að kvænast von bráðar. En hún hafði fest rós í kjólinn sinn, er hún tók á móti honum, alveg eins og drengurinn lýsti henni. En þetta gat hann ekki með nokkru móti vitað. Sérkennilegt er það um Croiset, að það er eins og samúð hans með öðrum hafi örvandi áhrif á gáfur hans. Sérstaklega snerta hann að þessu leyti atvik í lífi annarra, sem líkjast ein- hverju, er fyrir hann sjálfan hefur komið. Ávallt hefur hann t. d. haft mikla samúð men mönnum, sem fatlaðir eru á fæti siðan hann sjálfur þjáðist af fótafjötri í bernsku, og á sama hátt hafa menn veitt því athygli, að aldrei njóta hæfileikar hans sín betur en þegar hann er beðinn að vísa á drukknuð börn eða lýsa atvikum að drukknun þeirra. En þegar hann var átta ára var honum með naumindum bjargað frá drukkn- un og hafði það djúp áhrif á hann. Nokkrum mánuðum seinna heyrði hann að maðurinn, sem hafði bjargað honum, hefði dottið úr stiga og beðið bana. „Enn hef ég ekki náð mér af þeim áhrifum, sem þessi fregn hafði á mig“, sagði hann löngu seinna. „Ég hafði sektartilfinningu af því, að hafa ekki getað verið til staðar til að hjálpa honum eins og hann bjargaði mér, og fannst mér ég hafa brugðizt hon- um“. Þannig er samúð hans og tilfinningar mikill spori á löngun hans að leggja sig fram öðrum til hjálpar. Umhyggja hans fyrir munaðarlausum börnum á eflaust á sama hátt ræt- ur sínar að rekja til einstæðingsskapar hans í bernsku. Frá hverjum Þessa sögu sagði hann dr. Tenhaeff árið 1947, hefur þú stolið ^ún skapgerð hans bísna vel: . 9 „Þegar ég var tíu ára, átti ég heima í borg- inni Middelburg í Zeelandfylki, ættborg Roosevelt-fjölskyldunnar. Dag nokkurn langaði mig lífsins ósköp til að fara í kvikmyndahús til að sjá Pola Negri, en átti 9
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140

x

Morgunn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.